മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ കേരളത്തിന് ഭീതിയാകുമ്പോള്‍ തമിഴ്നാടിന്.....................

 റോമ നഗരത്തിന് തീ പിടിക്കുമ്പോള്‍ നീറോ ചക്രവര്‍ത്തി വീണ വായിക്കുന്നുവെന്ന ചൊല്ലുണ്ട്. ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെടുന്ന ഭൂചലനങ്ങള്‍ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടിന് ഭീഷണിയാകുമ്പോള്‍ തമിഴ്നാടിന്റെ നിലപാടാണ് ഈ ചൊല്ല് ഓര്‍മ്മയിലെത്താന്‍ കാരണം.  ചെറു ഭൂചലനങ്ങള്‍ ഓരോ മിനിട്ടിലും ലോകത്താകെ രേഖപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടെന്നാണ്  തമിഴ്നാട് മുഖ്യമന്ത്രി ജയലളിത കഴിഞ്ഞ ദിവസം തമിഴ്നാട് നിയമസഭയില്‍ പറഞ്ഞത്.
റിക്ടര്‍ സ്കെയിലില്‍ രണ്ട് മുതല്‍ 2.9 വരെ രേഖപ്പെടുത്തുന്ന ഭൂചലനങ്ങളില്‍ ഗൌരവമില്ല. ലോകത്ത് എല്ലായിടത്തും ഓരോ മിനിട്ടിലും ഇത്തരം ഭൂചലനങ്ങളുണ്ടാകുന്നുണ്ട്.റിക്ടര്‍ സ്കെയിലില്‍ മൂന്ന് മുതല്‍ 3.9 വരെ തീവ്രത രേഖപ്പെടുത്തുന്ന ഭൂചലനങ്ങളില്‍ ആശങ്കപ്പെടേണ്ട കാര്യമില്ല. ഈ അളവിലെ ഭൂചലനങ്ങള്‍ അപകടത്തിന് കാരണമാകില്ല^പോരെ ഇത്രയും വിശദീകരണം.
തീര്‍ന്നില്ല, മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന പ്രദേശം മൂന്നാം ഭ്രംശ മേഖലയിലാണ്.ഇവിടെ രണ്ട് മുതല്‍ 2.9 വരെ തീവ്രതയുള്ള ഭൂചലനങ്ങളാണ്രേഖപ്പെടുത്തുക.ഭൂചലമുണ്ടായാല്‍ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് തകരുമെന്നതിന് അടിസ്ഥാനമില്ലെന്നും ഇതിനായി ആധികാരിമായ പഠന റിപ്പോര്‍ട്ടുകളില്ലെന്നും അവര്‍ പറയുന്നു.കഴിഞ്ഞ നാല് മാസത്തിനിടെ നാല് ഭൂചലനങ്ങള്‍ മാത്രമാണുണ്ടായത്.അതും മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ നിന്ന് ഏറെ അകലെയാണ്.22 ഭൂചലനങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിയെന്ന കേരള മുഖ്യമന്ത്രി ഉമ്മന്‍ചാണ്ടിയുടെ പ്രസ്താവന അടിസ്ഥാന രഹിതമാണ്.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ തകര്‍ന്നാല്‍, അവിടെ നിന്നുള്ള ജലം ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ ഇടുക്കി അണക്കെട്ടിന് ശേഷിയുടെണ്ടന്ന അഡ്വക്കേറ്റ് ജനറലിന്റെ വാദം അവര്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു. പ്രതീക്ഷിച്ച രീതിയില്‍ ഇടുക്കി ജലാശയത്തിലേക്ക് നീരൊഴുക്കില്ലാത്തതിനാല്‍, ഇടുക്കിയില്‍ പൂര്‍ണ്ണതോതില്‍ വൈദ്യൂതി ഉല്‍ല്‍ാദനം നടക്കുന്നില്ല. ഈ സാഹചര്യത്തില്‍ മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ നിന്ന് കൂടുതല്‍ ജലം ലഭ്യമാക്കുകയാണ് കേരളത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം.
പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മിച്ചാല്‍, തമിഴ്നാടിന് ഇപ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന അളവില്‍ ജലം ഉറപ്പ് വരുത്തുമെന്ന കേരളത്തിന്റെ ഉറപ്പ് വഞ്ചനയാണ്.സുപ്രിം കോടതി നിയോഗിച്ച ഉന്നതാധികാര സമിതിക്ക് കേരളം സമര്‍പ്പിച്ച സത്യവാങ്മൂലത്തില്‍ പുതിയ അണക്കെട്ടിന്റെ ഉയര്‍ന്ന ജലനിരപ്പ് 136 അടിയാണ്. പുതിയ അണക്കെട്ടില്‍ നിന്ന് 1.1 ടി.എം.സി വെള്ളം കേരളത്തിലേക്ക് ഒഴുക്കാനും നിര്‍ദേശമുണ്ട്. തമിഴ്നാടിന് അവകാശപ്പെട്ട വെള്ളം തരില്ലെന്നതിന്റെ സൂചനയാണ്^അവര്‍ ആരോപിച്ചു.

ഒരിക്കല്‍ കൂടി മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍

രാജ്യത്തെ അണക്കെട്ട് മുത്തശãിയെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് ഉയര്‍ത്തുന്ന അപകട ഭീഷണിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് ഇത്തവണ മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ എത്തിയത്.അതിര്‍ത്തിയില്‍ സംഘര്‍ഷാവസ്ഥ നിലനില്‍ക്കുന്നത് കൊണ്ടാവാം, അതിര്‍ത്തി ടൌണായ കുമിളിയില്‍ കാര്യമായ ആളനക്കമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
 ശബരിമല സീസണ്‍ ആയിട്ടും ശരണം വിളികളുമായുള്ള സംഘങ്ങളെ കാണാനില്ലായിരുന്നു. മുമ്പ് അങ്ങനെയായിരുന്നില്ല, കുമിളി ബസ് സ്റ്റാന്‍ഡിലും പരിസരത്തും അയ്യപ്പ ഭക്തരുടെ തിരക്കാവും കാണുക. വള്ളക്കടവ്, പുല്‍മേട് വഴി അയ്യപ്പന്മാരെ കൊണ്ട് പോകുന്നതിന് ട്രിപ്പ് ജീപ്പുകള്‍ നിരനിരയായി കിടന്നിരുന്നു. എന്നാല്‍, ഇത്തവണ ആകെ മൂകത.മരണ വീട്ടില്‍ എത്തിയ പ്രതീതി.ആകെയുള്ളത് പോലിസും എന്തിന് തയ്യാറായി ഐ.ആര്‍.ബി ബറ്റാലിയനും. ഇതിനിടെ, ചില വടക്കേ ഇന്‍ഡ്യന്‍ ടൂറിസ്റ്റുകളും.
കുമിളിയിലെ സുഗന്ധവ്യഞ്ജന വ്യാപാരികളും ഹോട്ടലുടമകളും ആകെ നിരാശയിലാണ്. ഒരു ടൂറിസറ്റ് സീസണ്‍ നഷ്ടമായെന്ന് അവര്‍ പറയുന്നു. അതിര്‍ത്തിക്കപ്പുറത്തും സ്ഥിതി ആശാവഹകമല്ല, തമിഴ്നാടിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്ന മുഴുവന്‍ വാഹനങ്ങളും പോലീസ് പരിശോധിക്കുന്നു.വാഹനങ്ങളിലുള്ളവരുടെ വിവരങ്ങള്‍ ശേഖരിക്കുന്നു. കേരള രജിസ്ട്രേഷനുള്ള വാഹനങ്ങളില്‍ എത്തുന്നവരോട് കരുതലോടെ പോകണമെന്ന് ഉപദേശവും നല്‍കുന്നു.
ജലവിഭവ മന്ത്രി പി.ജെ.ജോസഫ്, എം.എല്‍.എമാരായ ടി.എന്‍.പ്രതാപന്‍, തോമസ് ചാണ്ടി, കെ.മുഹമ്മദുണ്ണി ഹാജി, എ.എം.ആരിഫ്, വര്‍ക്കല കഹാര്‍, ജി.എസ്.ജയലാല്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ക്കൊപ്പമായിരുന്നു ഇത്തവണ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ യാത്ര. ഇവര്‍ക്കൊപ്പം  പുറമെ മാധ്യമ, ഉദ്യോഗസ്ഥ സംഘവും ഉണ്ടായിരുന്നു.
തേക്കടി തടാകത്തിലൂടെ ബോട്ടില്‍ മുല്ലപ്പെരിയാറിലേക്ക് പോകുമ്പോള്‍ മന്ത്രി പി.ജെ.ജോസഫ് വിവരിച്ചതും വന്യ ജീവി ഉദ്യോഗസ്ഥരില്‍ ചോദിച്ചറിഞ്ഞതും പെരിയാര്‍ കടുവ സങ്കേതത്തിന്റെ ജൈവവൈവിധ്യം സംബന്ധിച്ച വിവരങ്ങളാണ്. മന്ത്രി ജോസഫ് പഠിച്ച വിവരങ്ങള്‍ എം.എല്‍.എമാര്‍ക്കായി പങ്ക് വെക്കുകുയും ചെയ്തു. ഇതിനിടെ കാട്ടുപോത്തും മ്ലാവും തുടങ്ങി വന്യ ജീവികള്‍ ഞങ്ങള്‍ സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന ബോട്ടിനെ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തടാകത്തിന് നടുക്ക് പക്ഷി കുടുകളും കാണാമായിരുന്നു. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ തകര്‍ന്നാല്‍, മനുഷ്യര്‍ക്ക് മാത്രമല്ല, ഈ ജീവികള്‍ക്കും ആവാസ വ്യവസ്ഥയില്ലാകതാകും. ഇപ്പോഴത്തെ ജലനിരപ്പ് 136 അടിയില്‍ നിന്ന് ഉയര്‍ത്തിയാല്‍ കാടും പുല്‍മേടുകളും നശിക്കും.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ നല്ല വെയില്‍. എങ്കിലും അതൊന്നും വകവെക്കാതെ സംഘം മുന്നോട്ട്. അണക്കെട്ടിന്റ കവാടത്തില്‍ നിര്‍മ്മാണ തിയതിയും മറ്റും രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ബ്രിട്ടിഷ് എന്‍ജിനിയര്‍ പെന്നി ക്വിക്കിന്റെ പേര് ജോസഫ് വായിച്ചതോടെ, അദ്ദേഹമാണ് അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മാണത്തിന് നേതൃത്വം നല്‍കിയതെന്ന് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ സെല്‍ ചെയര്‍മാന്‍ എം.കെ.പരമേശ്വരന്‍ നായര്‍ പറഞ്ഞു. പല തവണ നിര്‍മ്മാണം മുടങ്ങിയതോടെ തന്റെ സ്വത്ത് വിറ്റാണ് നിര്‍മ്മാണം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയതെന്ന് അറിയിച്ചതോടെ ജോസഫിന്റെ കമന്റ്^പെന്നി മുടക്കിയവന്‍ ക്വിക്ക്.
പ്രധാന അണക്കെട്ടും ബേബി ഡാമും എര്‍ത്ത് ഡാമും കണ്ട സംഘം ഗാലറിയില്‍ പ്രവേശിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോഴാണ് അതിന്റെ താക്കോലുമായി തമിഴ്നാട് ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ സ്ഥലം വിട്ടതായി അറിയുന്നത്. പേരിന് പോലും തമിഴ്നാടിന്റെ ഉദ്യോഗസ്ഥരില്ല.
അണക്കെട്ടിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ മന്ത്രിയുടെ ഇന്റര്‍വ്യൂ എടുക്കാന്‍ ചാനലുകളും മല്‍സരിക്കുകയായിരുന്നു. ദേശിയ ചാനലുകള്‍ക്ക് ഇംഗ്ലിഷിലാണ് ഇന്റര്‍വ്യു വേണ്ടത്. മന്ത്രിക്കാകട്ടെ ആവേശം. ചുട്ട് പൊള്ളുന്ന വെയിലിനെ അവഗണിച്ചും ഇംഗ്ലിഷിലും മലയാളത്തിലുമായി മാറി മാറി മന്ത്രിയുടെ വിശദീകരണം. അതിനിടെയാണ് രാജ്യത്തിന്റെ തന്നെ അതിര്‍ത്തി കടന്ന് അല്‍ ജസീറ സംഘം മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ എത്തിയത്. അവരും വിശദമായി ഇന്‍ര്‍ര്‍വ്യു പകര്‍ത്തി. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അങ്ങനെ രാജ്യാന്തര വിഷയമായി മാറി.
ഇതിനിടെ, സംശയാസ്പദമായ സാഹചര്യത്തില്‍ രണ്ട് പേര്‍ വീഡിയോ കാമറയുമായി കറങ്ങിയത് മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ ബന്ധപ്പെട്ടവരുടെ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെടുത്തി. ബി.ബി.സി റിപ്പോര്‍ട്ടറാണെന്ന് ആരോ പറഞ്ഞതോടെ തിരിച്ചറിയല്‍ കാര്‍ഡ് ചോദിക്കാന്‍ തന്നെ പോലീസിന് മടി. എങ്കിലും മാധ്യമ പ്രവര്‍ത്തകരുടെ നിര്‍ബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി തിരച്ചറിയല്‍ കാര്‍ഡ് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അങ്ങനെയൊന്നില്ല.ആകെയുള്ള തെരഞ്ഞെടുപ്പ് തിരിച്ചറിയല്‍ കാര്‍ഡ്. മൊബൈല്‍ നമ്പര്‍ നല്‍കിയെങ്കിലും അത് മറ്റാരുടെതോ. അതോടെ സംഘം പോലീസ് കസ്റ്റഡിയില്‍.
നല്ല വെയില്‍ ആയിരുന്നതില്‍  അണക്കെട്ടിന്റെ പലഭാഗത്തേയും ചോര്‍ച്ച വ്യക്തമായിരുന്നു.പലയിടത്തും വെള്ളം തോട് പോലെ ഒഴുകുന്നു.ബേബി ഡാമിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ നിന്നും ഒഴുകിയെത്തുന്ന വെളളം  എവിടെ നിന്നാണെന്ന് പോലും വ്യക്തമല്ല.സ്പില്‍വേക്ക് മുന്നിലെ കല്ലും മണ്ണും നീക്കം ചെയ്യാനുള്ള ജോലികള്‍ ഒരു ജെ.സി.ബിയുടെ സഹായത്തോടെ നടക്കുന്നു. എത്രയോ വര്‍ഷമായി കേരളം ആവശ്യപ്പെടുന്നതാണ് ഈ കല്ലും മണ്ണും നീക്കം ചെയ്യണമെന്ന്.ജലനിരപ്പ് 136 അടി കഴിഞ്ഞാല്‍, സ്പില്‍വേയിലുടെ വെള്ളം പെരിയാറിലേക്ക് ഒഴുകണമെന്നാണ് വ്യവസ്ഥ. പക്ഷെ, സ്പില്‍വേക്ക് മുന്നില്‍ കൃത്രിമ തടയണ സൃഷ്ടിച്ച് വെള്ളമൊഴുക്ക് തടസപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ കാര്യത്തില്‍ പോലും കേരളത്തിന്റെ നിലപാട് നടപ്പാക്കാന്‍ കഴിയാതെ പോകുന്നു^അപ്പോഴാണ് നാം പുതിയ അണക്കെട്ടിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നത്.
ഇ.കെ.നയനാര്‍ മുഖ്യമന്ത്രിയായിരിക്കെ അന്ന് ഇടത് മുന്നണി കണ്‍വീനറായിരുന്ന വി.എസ്.അച്യുതാനന്ദനും പെറ്റീഷന്‍ കമ്മിറ്റി ചെയര്‍മാനായിരിക്കെ പി.സി.ജോര്‍ജും തുടങ്ങിയവരൊക്കെ കല്ലും മണ്ണും നീക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടവരുടെ പട്ടികയിലുണ്ട്.എന്നാല്‍, ഇതോന്നും തങ്ങള്‍ക്ക് ബാധകമല്ലെന്ന മട്ടിലാണ് തമിഴ്നാട് ^അതെ അവര്‍ക്ക് ഇതൊന്നും ബാധകമല്ല, മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നാലും ഒരു തുള്ളി വെള്ളം പോലും തമിഴ്നാടിലേക്ക് പോകില്ല.999 വര്‍ഷത്തെ പെരിയാര്‍ പാട്ട കരാറിന്റെ പേരില്‍ പിന്നെയും അണക്കെട്ട് കെട്ടുകയും വെള്ളം തമിഴ്നാടിലേക്ക് തിരിച്ച് വിടുകയും ചെയ്യാമെന്നായിരിക്കും അവരുടെ മനസില്‍.

ഉന്നതാധികാര സമിതിയുടെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ സന്ദര്‍ശനത്തില്‍ ആശങ്ക

സുപ്രീംകോടതി ഉന്നതാധികാര സമിതിയുടെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് സന്ദര്‍ശനത്തില്‍ കേരളത്തിന് ആശങ്ക.അണക്കെട്ട് സുരക്ഷിതമാണെന്ന് റിപ്പോര്‍ട്ട് നല്‍കിയ കേന്ദ്ര ജല കമീഷന്‍ മുന്‍ ചെയര്‍മാന്‍ ഡോ.സി.ഡി.തട്ടെ, മുന്‍ അംഗം ഡോ.ഡി.കെ.മേത്ത എന്നിവരാണ് പരിശോധിക്കാന്‍ എത്തുന്നത്. ഉന്നതാധികാരസമിതിക്ക്  സാങ്കേതിക ഉപദേശം നല്‍കാനാണ്  മുന്‍ ജല കമീഷന്‍  ഉദ്യോഗസ്ഥരെ നിയമിച്ചത്.
ഭൂചലനത്തെതുടര്‍ന്ന് അണക്കെട്ടിന് കേടുപാടുകള്‍ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടോയെന്ന് പരിശോധിക്കാനാണ് ഇവരെത്തുന്നത്. ഡിസംബറില്‍ ഇരുവരും മുല്ലപ്പെരിയാറിലെത്തും.
സുപ്രീംകോടതിയുടെ ഉന്നതാധികാരസമിതിയിലേക്ക് ഇവരെ നാമനിര്‍ദേശം ചെയ്തപ്പോള്‍ത്തന്നെ കേരളം പ്രതിഷേധം അറിയിച്ചിരുന്നതാണ്. മറ്റാരെയെങ്കിലും നിയമിക്കണമെന്നാണ് അന്ന് കേരളം ആവശ്യപ്പെട്ടത്.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ തര്‍ക്കവുമായി ഏതെങ്കിലും തരത്തില്‍ ബന്ധപ്പെട്ടവരെ ഉന്നതാധികാര സമിതിയില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തരുതെന്ന് 2010 ഫെബ്രുവരിയിലെ ഉത്തരവില്‍ സുപ്രീംകോടതി നിര്‍ദേശിച്ചിരുന്നു.  എന്നാല്‍ അതിന് വിരുദ്ധമായാണ് കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ അംഗങ്ങളെ നിയോഗിച്ചത്.
അണക്കെട്ട് അപകടാവസ്ഥയിലാണെന്ന് പരാതി ഉയര്‍ന്നതുമുതല്‍ കേന്ദ്ര ജല കമീഷന്‍ വിഷയത്തില്‍ ഇടപെടുന്നു. ജലനിരപ്പ് താഴ്ത്താനും അണക്കെട്ട് ബലപ്പെടുത്താനും നിര്‍ദേശം നല്‍കിയത് ജലകമീഷനാണ്. 1986ലും 2001ലും കേന്ദ്ര ജലകമീഷന്‍ നല്‍കിയ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റുകളാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ കേരളത്തിനെതിരായ വിധിക്ക് കാരണമായത്. കേന്ദ്ര ജലകമീഷന്‍ പക്ഷപാതപരമായി പെരുമാറുന്നെന്ന പരാതി കേരളം ഉയര്‍ത്തിയിരുന്നു. പ്രശ്നം പഠിക്കാന്‍ കേന്ദ്ര ജലകമീഷനെ നിയോഗിക്കാമെന്ന് പലതവണ കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാര്‍ നിദേശിച്ചെങ്കിലും കേരളം അംഗീകരിച്ചില്ല.
 ഭൂചലനത്തെ തുടര്‍ന്ന് പ്രത്യക്ഷത്തില്‍ അണക്കെട്ടില്‍ കേടുപാടുകള്‍ സംഭവിക്കാത്ത സാഹചര്യത്തില്‍ ഇവരുടെ റിപ്പോര്‍ട്ട് കേരളത്തിന് എതിരായിരിക്കുമെന്നാണ് ആശങ്ക.ഏറെ ദുര്‍ബലമായ അടിത്തട്ടിലും അസ്തിവാരത്തിലും  മറ്റുമാണ് കേടുപാടുകള്‍. 
ഭൂചലനത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കേണ്ടത് ഭൌമശാസ്ത്രജ്ഞരാണെന്ന കേരളത്തിന്റെ വാദം നിരാകരിച്ചാണ് ഹൈഡ്രോളജിയില്‍ ഡോക്ടറേറ്റുള്ള തട്ടെയെ നിയോഗിച്ചത്.മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ മേഖലയില്‍ ചെറിയതടക്കം നിരവധി ഭൂചലനങ്ങള്‍ ഉണ്ടായ സാഹചര്യത്തില്‍ ഇത് സംബന്ധിച്ച് പഠനം വേണമെന്ന് കേരളം ആവശ്യപ്പെടുന്നു. റൂര്‍ക്കി ഐ.ഐ.ടിയിലെ ശാസ്ത്രജ്ഞരെ സാക്ഷികളായി വിസ്തരിക്കണമെന്ന കേരളത്തിന്റെ ആവശ്യവും അംഗീകരിച്ചില്ല. റിക്ടര്‍ സ്കെയിലില്‍ 6.5 തീവ്രതയുള്ള ഭൂചലമുണ്ടായാല്‍ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ തകരുമെന്ന ഇവരുടെ റിപ്പോര്‍ട്ട് കഴിഞ്ഞ സെപ്റ്റംബറിലെ സിറ്റിങ്ങില്‍ കേരളം സമര്‍പ്പിച്ചിരുന്നു.
ഭൂചലന, പ്രളയ ഭീഷണിയാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ നേരിടുന്നത് . ഇക്കാര്യം സുപ്രീംകോടതിയെയും ഉന്നതാധികാര സമിതിയേയും  കേരളം അറിയിച്ചിരുന്നു. എന്നാല്‍, അണക്കെട്ട്  ബലപ്പെടുത്തിയെന്നും ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്താന്‍ സുപ്രീംകോടതി അനുവദിച്ചെന്നും ആവര്‍ത്തിക്കാനാണ്  തമിഴ്നാട് ശ്രമിക്കുന്നത്.

പെരിയാര്‍ പാട്ടക്കരാര്‍ പുനഃപരിശോധിക്കാന്‍ 1949ല്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു

1886ല്‍ 999 വര്‍ഷത്തേക്ക് ഒപ്പിട്ട പെരിയാര്‍ പാട്ടക്കരാര്‍ പുനഃപരിശോധിക്കണമെന്ന് 1949ലെ തിരുവിതാംകൂര്‍ മന്ത്രിസഭ ആവശ്യപ്പെട്ടതായി രേഖ. കരാറിന്റെ കാലവധി ഉള്‍പ്പെടെ പലകാര്യങ്ങളിലും പുനഃപരിശോധന വേണമെന്ന് അന്ന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടിരുന്നു.
തിരുവിതാംകൂര്‍ അറിയാതെ കരാറിന് വിരുദ്ധമായി മദിരാശി സ്റ്റേറ്റ് ആരംഭിച്ച വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനം പാടില്ലെന്ന് അമ്പയര്‍ വിധിച്ചതിനെ തുടര്‍ന്നുള്ള ചര്‍ച്ചകളിലാണ് തിരുവിതാംകൂര്‍ മന്ത്രിസഭ വ്യക്തമായ നിലപാട് സ്വീകരിച്ചത്. വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനത്തിന് അനുമതി തേടി മദിരാശി പൊതുമരാമത്ത് മന്ത്രി ഭക്തവത്സലത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള സംഘം 1949 ജൂണ്‍ 15ന് തിരുവനന്തപുരത്ത് മുഖ്യമന്ത്രി ടി.കെ. നാരായണപിള്ള, വൈദ്യുതി മന്ത്രി കെ.ആര്‍. ഇലങ്കത്ത് എന്നിവരുമായി ചര്‍ച്ച നടത്തിയിരുന്നു. അന്ന് പാട്ടമായി നല്‍കിയിരുന്ന 40,000 രൂപക്ക് പുറമെ, വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനത്തിന് ഒരു കിലോവാട്ട് ഇയറിന് (8760 യൂനിറ്റ്) ആറ് രൂപ നിരക്കില്‍ റോയല്‍റ്റി നല്‍കുന്നതിനും അന്ന് ധാരണയായി. ഇതനുസരിച്ച് കരടുകരാര്‍ തയാറായെങ്കിലും മന്ത്രിസഭ അത് തള്ളുകയായിരുന്നുവെന്ന് 1993 മാര്‍ച്ച് 31ന് കേരള നിയമസഭയില്‍ നടന്ന ചര്‍ച്ചയില്‍ അന്നത്തെ ജലവിഭവ മന്ത്രി ടി.എം. ജേക്കബ് പറഞ്ഞിരുന്നു. കരാറിന്റെ കാലാവധി ഉള്‍പ്പെടെ പുനഃപരിശോധിക്കണമെന്ന നിയമോപദേശവും 1949ല്‍ ലഭിച്ചിരുന്നു. എ.ജെ. ജോണ്‍ മുഖ്യമന്ത്രിയായിരിക്കെ 1952 നവംബര്‍ 11ന് നടന്ന ചര്‍ച്ചയില്‍ ഇരു സംസ്ഥാനങ്ങളുടെയും സംയുക്ത പദ്ധതിയായി ജലവൈദ്യുത നിലയം സ്ഥാപിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. 1954 ജൂലൈ ഒന്നിന് ആസൂത്രണ കമീഷന്‍ ഇടപെട്ട് ചര്‍ച്ച നടന്നെങ്കിലും തീരുമാനമുണ്ടായില്ല. എന്നാല്‍, പിന്നീട് മുഖ്യമന്ത്രിയായിരുന്ന പട്ടം താണുപിള്ളയാണ് സംയുക്ത പദ്ധതി വേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചത്. വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനതിന് 350 ദശലക്ഷം യൂനിറ്റ് വരെ ഒരു കിലോവാട്ട് ഇയറിന് 12 രൂപ നിരക്കിലും കൂടുതല്‍ ഉല്‍പാദനം ഉണ്ടായാല്‍ മുഴുവന്‍ വൈദ്യുതിക്കും കിലോവാട്ട് ഇയറിന് 18 രൂപ നിരക്കിലും റോയല്‍റ്റി വേണമെന്നും 1954ല്‍ പട്ടം സര്‍ക്കാര്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു. എന്നാല്‍, ഇതിനോട് മദിരാശി സര്‍ക്കാര്‍ യോജിച്ചില്ല.
1954 മുതല്‍ 1970 വരെ നടന്ന ചര്‍ച്ചകള്‍ക്ക് ഒടുവിലാണ് വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനത്തിന് അനുമതി നല്‍കി 1970 മെയ് 29ന് അനുബന്ധ കരാര്‍ ഒപ്പിട്ടത്. 1954 നവംബര്‍ 13 മുതലുള്ള മുന്‍കാല പ്രാബല്യത്തോടെയാണ് കരാര്‍ ഒപ്പിട്ടത്.

THE PERIYAR LEASE DEED 1886

INDENTURE made between the SECRETARY OF STATE FOR INDIA and the MAHARAJA OF TRAVANCORE in respect of the lease of certain territory in the Travancore State in connection with the PERIYAR IRRIGATION PROJECT -1886.

This indenture made the twenty-ninth day of October One thousand eight hundred and eighty-six (corresponding with the fourteenth day of Tulam 1062 of the Malabar era between the Government of His Highness the Maharajah of Travancore hereinafter called the Lessor) of the one part and the Right Honourable the Secretary of State for India in Council of the other part witnesseth that in consideration of the rents hereinafter reserved and of the covenants by the said Secretary of the State for India in Council hereinafter contained the Lessor done  hereby demise and grant upto the said Secretary of State for India in Council his successors and assigns tail of whom are intended to be included in and to be referred to by the expression the Lessee hereinafter used.). First. All that tract of land part of the tributary of Travancore situated on or near toe Periyar river bounded on all sides by a contour line one hundred and fifty-five feet above the deepest point of the bed of the said Periyar river at the site of the dam to be constructed there and shown in the map or plan hereunto annexed and which said tract of land is delineated in the said map or plan hereunto annexed and therein coloured blue and contains eight thousand acres or thereabouts.

Secondly. All such land in the immediate vicinity of the tract of land above mentioned and not exceeding in the whole in extent one hundred acres as may be required by the lessee for the execution and preservation of the irrigation works to be executed by the lessee within the said tract of land first above mentioned and which said works are commonly called or known as the “Periyar Project”. Thirdly. Full right power and liberty to construct make and carry out on any part of the said lands herein before demised and to use exclusively when constructed made and carried out by the lessee all such irrigation works and other works auxiliary thereto as the lessee shall think fit for all purposes or any purpose connected with the said Periyar Project or with the use exercise or enjoyment of the lands rights liberties and Powers hereby demised and granted or any of them.        Fourthly. All waters flowing into through over to from the said tract of land firstly herein before demised.   Fifthly. All timber and other trees woods underwoods and saplings which now are or shall during the continuance of this demise be growing or standing upon any of the said demised lands with liberty to the lessee to fell grub up and use, free of all charge for the same all such of the said timber and other trees weeds underwoods and saplings as shall be required in or about the construction or maintenance of or otherwise for all or any of the purposes of the said works or any of them or in connection therewith provided always that the lessee shall not be responsible for the destruction of or for any damage done to any others of the said timber of other trees woods underwoods or saplings for the time being growing or standing upon any of the said demised lands by of through the construction or maintenance of the said works of any of them. Sixthly.The right of fishing in over and upon such waters tanks and ponds as now are or shall during the term hereby granted by upon or within any of the said demised lands. Seventhly. Free way leave and right and liberty of way and passage in manner hereinafter mentioned through and over the lands of the lessor and liberty for the lessee his officers agents servants and workmen to enter upon and to make lay and repair such one and not more than one main or wagon way from any point on the boundary line between British territory in India and the Territory of Travancore to any part of the said demised lands in the usual manner by digging the soil and levelling the ground and making gutters through and over the lands of the lessor between such point and the said demised lands for leading and carriages for and alone the said wagons way upto and towards the said demised  lands all materials required for all or any of the said works and other material matters and things whatsoever to an from any of the said demised lands and liberty for the lessee his officers agents, servants and workmen as occasion shall require to lay and fix wood timber earth, stones gravel and other materials in and upon the lands of the lessor and to cut, dig and make trenches and water courses for the purpose of keeping the said wagon way free  from water and to do all other things necessary or convenient as well for making and laying the said wagon way as for repairing  and upholding the same whenever there shall be occasion and liberty for the lessee his officers agents servants and workmen to go pass and repass along the said wagon way either on foot or with horses and other cattle wagons carts or other carriages unto and from the said demised lands and all other liberties and appurtenances necessary or convenient for making laying, altering repairing using or removing the said wagon way or any part thereof the lessee making reasonable compensation unto tree lessor and the tenants or occupiers for all damage occasioned by or in the exercise of the said liberties to the lands belonging to him or them except those actually taken and used for the line of the said  was on way except nevertheless put of this demise all sovereign rights of the lessor in and to the said demised lands or any of them other than the rights liberties and powers herein before particularly mentioned and expressed to be hereby demised and excepted all minerals and precious stones whatsoever in and under the said lands hereby  demised  or any of them other than earth rubble stone and line required for the said works or any of them together with liberty for the lessee to erect build and set up alter maintain and use upon or within then lands hereby demised such houses and other buildings and to take free of all charge for the same all such earth rubble stone and lime therefrom as shall be necessary or proper for effectual  or conveniently making and maintaining the said several works and generally to do all such things whatsoever in or upon the hereby demised lands as shall be necessary or expedient for the construction and repair of the said irrigation and accommodation works  and for any of the purpose of these presents to have and to hold the premises herein before expressed to be hereby demised and granted unto the lessee from the first day of January one thousand eight hundred and eighty-six for the term of nine hundred and ninety-nine years yielding and paying therefore by the same being deducted from the tribute from time to time payable by the lessor to the Government of India or Madras the yearly rent of forty thousand rupees of British India commencing from the day on which the water of the said Periyar river now flowing into the said territory of Travancore shall by means of the said works be diverted and shall flow in to British territory the first of payments to be made at the expiration of twelve calendar months from such list mentioned date and yielding and paying from the date from which the said yearly rent of forty thousand rupees of British India shall become payable and over and above the same the further yearly rent (hereinafter called acreage rent ) after the rate of five rupees of British India currency for every acre and so in proportion for a less quantity of the lands hereby demised and granted which on the completion of the said works shall be found on measurement to be included within the said contour line in excess of the said area of eight thousand acres the first of such payments of acreage rent to be made at the time and place when and where the said yearly rent shall become payable as herein before provided and the lessee doth hereby covenant with the lessor that the lessee will pay to the lessor the several rents herein before reserved at the times herein before appointed by allowing the same to be deducted from the tribute from time to time payable by the lessor as aforesaid and will at the expiration or sooner determination of the said term peaceably deliver upto the lessor all the said premises hereby demised in such stale and condition as shall be consistent with a due regard to the provisions of this lease and in particular will within two years after the expiration of determination of the said term clear from the said lands hereby  demised all machinery and plant in or about the same or any part thereof or shall at the option of the lessee abandon all claim to such machinery and plant or to such part or parts thereof as the lessee shall think it provided always and it is hereby agreed and declared that it shall be lawful for the lessee at any time before the expiration of the said term to surrounding and yield up all the demised premises to the lessor in which case and immediately upon such surrender the rents hereby reserved shall cease.  Provided always and these presents are on this express condition that if and when ever there shall be a breach of any of the covenants and agreements by the lessee herein contained the lessor may re-enter upon any part of the said premises in the name of the whole and there upon the said term of nine hundred and ninety-nine hundred absolutely determine without prejudice nevertheless to the recovery of any rent or money then payable or to the liability of the lease to perform and to the right of the lessor to enforce the performance and observance of every or any covenant or situation herein contained and which ought to be performed or observed after the expiration of the said term in case the same  had expired by effluxion of time.  And the lessor doth hereby covenant with the lessor that the lessee paying the rents herein before reserved in manner aforesaid and performing and observing all the covenants and agreements by the lessee herein contained may quietly hold and enjoy all the lands rights and premises herein before, demised and granted during the said term and also free of rent so much of the said lands as shall then be required for any machinery or plant for two years after the expiration or determination of the said term without any interruption or disturbance by the lessor or any person claiming through or in trust for the lessor and that if the lessee shall be desirous of taking a renewed lessee of the said premises for the further term of nine hundred and ninety-nine years from the expiration of the term hereby granted and of such desire shall prior to the expiration of the said last mentioned term give to the lessor six calendar months previous notice in writing signed by any Secretary to the Government of Madras and shall pay the rents hereby reserved and perform and observe the several covenants and agreements herein contained and on the part of the lessee to be observed and performed upto the expiration of the said term hereby granted the lessor will upon the request and at expense of the lessee forthwith execute and deliver to the lessee a renewed lease of the said premises for the further term of nine hundred and ninety-nine years at the same yearly and acreage repts and under and subject to the same covenants provisions and agreements including this present covenant as are herein contained.  If and whenever any dispute or question shall arise between the lessor and lessee touching these presents or anything herein contained or the construction hereof or the rights duties or liabilities of either party in relation to the premises the matter in difference shall be referred to two arbitrators or their umpire pursuant  to and so as with regard in the mode and consequence of the referring and in all other respect to conform to the provision in that behalf of the Code of Civil Procedure 1882 of the Legislative Council of India or any there subsisting statutory modification thereof.  In witness whereof Vembankum Ramiengar, Esq. CSI Diwan of  His Highness in Maharajah of Travancore by order and direction of the Government of M/s. Highness the said Maharajah and John Child Hannynglen Esl. Resident of Travancore and Cochin of order and direction of the Rigln Honourable the Governor in Council of Fort St. George  acting for and on behalf of the Right Honourable the Secretary of State for India in Council have hereunder set their respective hands and seals the day and year first above written.

Signed, sealed and delivered by the above named Vembaukum Ramiengar in the presence of:

V. RAMIENGAR

K.K.Kuruvila

Maramath Secretary, Travancore Sircar

J.H. PRINCE

Ag. Head Sircar Vakil, Travancore Government

Signed, sealed and delivered by the above named John Child Hannyngton in the presence of:

J.C. HANNYNGTON

K.K.Kuruvila

Maramath Secretary, Travancore Sircar

J.H. PRINCE

Ag. Head Sircar Vakil, Travancore Government

MEMORANDUM

The land referred to in the foregoing deed as demised by the lessor to the lessee is situate on both sides of Periyar River as shown in the map hereto annexed and coloured blue, and lies within the Thodupulay and Chengannoor taluks of Travancore State, and is bound as in the said deed is is described.

V. RAMIENGAR

J.C. HANNYNGTON

പുറത്തുവന്നത് സര്‍ക്കാറിന്റെ നിലപാട് മാറ്റ

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍  പ്രശ്നത്തില്‍ അഡ്വക്കറ്റ് ജനറലിലൂടെ പുറത്തുവന്നത് സര്‍ക്കാറിന്റെ നിലപാട് മാറ്റമെന്ന് സംശയം. തിരുവനന്തപുത്ത് ചേര്‍ന്ന ദുരന്തനിവാരണ മാനേജ്മെന്റ് അതോറിറ്റിയിലെ യോഗനിര്‍ദേശങ്ങളും സര്‍ക്കാര്‍ ഇതുവരെ തുടര്‍ന്നുപോന്ന നിലപാടിന് വിരുദ്ധമാണ്. കണക്കുകൊണ്ടുള്ള കളിയാണ് അതോറിറ്റിയുടേത്. ജനങ്ങളുടെ ആശങ്കക്ക് അറുതിവരുത്തുകയാണ് സര്‍ക്കാര്‍ ലക്ഷ്യമെങ്കിലും ഇത് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ കേസ് ദുര്‍ബലപ്പെടുത്തും.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടിന് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാല്‍, അവിടെ നിന്നെത്തുന്ന ജലമത്രയും ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ ഇടുക്കി ഡാമിന് കഴിയുമെന്ന പുതിയ വാദമാണ് ഇപ്പോള്‍ ഉയര്‍ത്തിയിട്ടുള്ളത്. മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ 11.75 ടി.എം.സി (1000 ദശലക്ഷം ഘനയടി) വെള്ളമാണുള്ളതെന്നും ഇപ്പോഴത്തെ നിലയില്‍ അത് ഉള്‍ക്കൊള്ളാനുള്ള ശേഷി ഇടുക്കി അണക്കെട്ടിനുണ്ടെന്നും വൈദ്യുതി ബോര്‍ഡ് അധികൃതര്‍ യോഗത്തില്‍ അറിയിച്ചതായി മന്ത്രി തിരുവഞ്ചൂര്‍ രാധാകൃഷ്ണന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇടുക്കിയുടെ പരമാവധി സംഭരണശേഷി 74.5 ടി.എം.സിയാണെങ്കിലും ഇപ്പോള്‍ 59.5 ടി.എം.സി വെള്ളമാണുള്ളത്. മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍നിന്ന് വെള്ളം ഒഴുകിയെത്താന്‍ രണ്ട് മണിക്കൂറെങ്കിലും വേണ്ടിവരുമെന്നതിനാല്‍, ഇടുക്കി ഡാമിന്റെ ഭാഗമായ ചെറുതോണിയുടെ ഷട്ടര്‍ തുറന്ന് ജലനിരപ്പ് നിയന്ത്രിക്കാമെന്നും പറയുന്നു. കണക്കുകള്‍ പ്രകാരം ഇത് ശരിയാണെങ്കിലും പ്രയോഗതലത്തില്‍ നടപ്പാകില്ല. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ കേസില്‍ തമിഴ്നാട് അവതരിപ്പിച്ച ഈ 'കണക്കിനെ' കേരളം എതിര്‍ത്തിരുന്നതാണ്.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ തകര്‍ന്നാല്‍ ഇടുക്കിയും തകരുമെന്നും 40 ലക്ഷം ജനങ്ങളെ ബാധിക്കുമെന്നും ഉന്നതാധികാര സമിതിക്ക് സമര്‍പ്പിച്ച സത്യവാങ്മൂലത്തില്‍ കേരളം പറയുന്നു. പതിറ്റാണ്ടുകളായി കേരളം ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്ന വാദമാണിത്. നാല് മണിക്കൂര്‍കൊണ്ടായിരിക്കും മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വെള്ളം ഇടുക്കിയിലെത്തുക. കല്ലും മണ്ണും ചേര്‍ന്നുള്ള മലവെള്ളപ്പാച്ചിലില്‍ ഇടുക്കിവരെയുള്ള ഭാഗത്ത് താമസിക്കുന്ന ആയിരങ്ങളുടെ ജീവന് ഭീഷണിയാകും. വള്ളക്കടവ്, വണ്ടിപ്പെരിയാര്‍, അയ്യപ്പന്‍കോവില്‍, ഉപ്പുതറ, ചപ്പാത്ത് തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങള്‍ തുടച്ചുനീക്കപ്പെടുമെന്ന് സമിതിക്ക് സമര്‍പ്പിച്ച റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ കേരളം പറയുന്നു. മുല്ലപ്പെരിയാറിന് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാല്‍ അതൊരുതരത്തിലും തമിഴ്നാടിനെ ബാധിക്കില്ല.
15.662 ടി.എം.സിയാണ് മുല്ലപ്പെരിയാറിന്റെ പരമാവധി സംഭരണശേഷിയെങ്കിലും 10.570 ടി.എം.സിയാണ് സംഭരിക്കുകയെന്ന് ഉന്നതാധികാരസമിതിക്ക് തമിഴ്നാട് നല്‍കിയ സത്യവാങ്മൂലത്തില്‍ പറയുന്നു. ഇത്രയും ജലം സാവധാനം ഒഴുകിയെത്തി ഇടുക്കി ജലാശയം നിറക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയില്ല. ഇതത്രയും ഇടുക്കിയിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തുമെന്നും ഉറപ്പാക്കാന്‍ കഴിയില്ല. അഴുതയാറിലൂടെ പമ്പാവാലിയിലേക്കും വെള്ളം കുത്തിയൊഴുകും. അഴുത ഡൈവേര്‍ഷന്‍ ഡാം തകരുന്നത് മൂലമുള്ള ദുരന്തം ഇതിനുപുറമെയായിരിക്കും. കഴിഞ്ഞദിവസം തമിഴ്നാട് സമര്‍പ്പിച്ച അപേക്ഷക്ക് നല്‍കിയ മറുപടിയിലും കേരളം ഇക്കാര്യങ്ങള്‍ ആവര്‍ത്തിക്കുന്നുണ്ട്.
ഉന്നതാധികാരസമിതിക്ക് മുമ്പാകെയുള്ള കേരളത്തിന്റെ വാദംതന്നെ ദുര്‍ബലപ്പെടുത്തുന്നതാണ് ദുരന്തനിവാരണ അതോറിറ്റിയുടെ കണ്ടെത്തല്‍.

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍;കേരളത്തിന് നിയമ നിര്‍മ്മാണം നടത്താം

 മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കേരളത്തിന് നിയമനിര്‍മ്മാണം നടത്താമെന്ന് നിയമോപദേശം. പെരിയാര്‍ അന്തര്‍ സംസ്ഥാന നദിയല്ലാത്തതിനാല്‍,സംസ്ഥാന ലിസ്റ്റില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തി നിയമനിര്‍മ്മാണം നടത്തുന്നതിന് അൃവകാശമുള്ളതായി സുപ്രിം കോടതിയുടെ ഉന്നതാധികാര സമിതിയേയും കേരളം അറിയിച്ചു. 1886ലെ പെരിയാര്‍ കരാര്‍ പ്രകാരം അണക്കെട്ടിന്റെ ജലനിരപ്പ് എത്രയായിരിക്കണമെന്ന് പറയുന്നില്ല. ഇതിനിടെ, മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ ജലനിരപ്പ് 120 അടിയായി കുറക്കണമെന്ന് 1997 ജൂണ്‍ 13ന് നിയമസഭയുടെ പെറ്റീഷന്‍സ് കമ്മിറ്റി സര്‍ക്കാരിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു.
പെരിയാര്‍ അന്തര്‍ സംസ്ഥാന നദിയായി പാര്‍ലമെന്റ് പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടില്ലെന്നും സംസ്ഥാന നദിയായതിനാല്‍ യൂണിയന്‍ ലിസ്റ്റില്‍ ഉള്‍പ്പെടില്ലെന്നും ഉന്നതാധികാര സമിതിക്ക് ഇന്നലെ നല്‍കിയ മറുപടി സത്യവാങ്മൂലത്തില്‍ കേരളം ചുണ്ടലിക്കാട്ടി.സംസ്ഥാന നദിയായതിനാല്‍ ജല വിതരണം,സംഭരണം,ജലസേചനം തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സംസ്ഥാനത്തിന് നിയമനിര്‍മണം നടത്തുന്നതിന് അധികാരമുണ്ട്.നദിതടത്തില്‍ ഏത് തരം നിര്‍മ്മാണവും നടത്താം.ഇതിന് കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാരിന്റെ അംഗീകാരമോ അനുമതിയോ വേണ്ടതില്ല.പരിസ്ഥിതി മന്ത്രാലയത്തില്‍ നിന്നുളള അനുമതി മാത്രമാണ് പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മാണത്തിന് വേണ്ടത്.1979ല്‍ കേന്ദ്ര ജല കമീഷന്‍ ചെയര്‍മാന്‍ നിര്‍ദേശിച്ചത് പ്രകാരമാണ് പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മാണത്തിന് കേരളം നടപടികള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നത്.
കേരളത്തിന്റെ മുതല്‍ മുടക്കില്‍ നിര്‍മ്മിക്കുന്ന പുതിയ അണക്കെട്ടില്‍ നിന്ന് പ്രതിവര്‍ഷം 20.5 ടി.എം.സി വെള്ളം തമിഴ്നാടിന് ഉറപ്പ് വരുത്തും. 1963ല്‍ 17.76 ടി.എം.സി വെള്ളമാണ് തമിഴ്നാടിന് മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ നിന്ന് ലഭിച്ചിരുന്നത്.1886ലെ കരാര്‍ പ്രകാരം ജലം നല്‍കണമെന്നാണ് പറയുന്നത്.അണക്കെട്ടിന്റെ ജലനിരപ്പ് നിശ്ചയിച്ചിട്ടില്ലെന്നും കേരളം ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.
ഇതേസമയം, 1947ലെ ഇന്‍ഡ്യ ഇന്‍ഡിപെന്റന്‍സ് ആക്ടിലെ 7(1) ജി വകുപ്പ് പ്രകാരം പെരിയാര്‍ പാട്ട കരാറിന് നിയമസാധുതയില്ലെന്ന് നേരത്തെ കേരളം ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിരുന്നു.ഈ വകുപ്പ് പ്രകാരം നാട്ടുരാജ്യങ്ങള്‍ തമ്മിലുണ്ടാക്കിയ കരാറുകള്‍ക്ക് നിയമസാധുത ലഭിക്കാന്‍ സ്റ്റാന്‍ഡ് സ്റ്റില്‍ കരാര്‍ ഒപ്പിടമായിരുന്നുവെന്ന് 1993 മാര്‍ച്ച് 31ന് കേരള നിയമസഭയില്‍ നടന്ന ചര്‍ച്ചയില്‍ പി.ടി.തോമസ് ചുണ്ടിക്കാട്ടിയിരുന്നു.കാവേരി തര്‍ക്കത്തില്‍ ഇത്തരത്തില്‍ കരാര്‍ ഒപ്പിട്ടു.ഇതിന് പുറമെ 1956ലെ സംസ്ഥാന പുനരേകീകരണ ചട്ടത്തിലെ 108 പ്രകാരം നാട്ടുരാജ്യങ്ങള്‍ ഒപ്പിട്ട കരാറുകള്‍ 1957 നവംബര്‍ ഒന്നിന് മുമ്പായി പുതുക്കണമായിരുന്നു. പെരിയാര്‍ പാട്ട കരാറില്‍ ഇത് രണ്ടും ഉണ്ടായിട്ടില്ല.1970ലെ അനുബന്ധ കരാറിന് ഇക്കാരണത്താല്‍ നിയമസാധുതയില്ലെന്നും അന്ന് നടന്ന ഉപക്ഷേപ ചര്‍ച്ചയില്‍ തോമസ് പറഞ്ഞു. അന്നത്തെയും  പ്രതിപക്ഷ നേതാവായിരുന്ന വി.എസ്.അച്യുതാനന്ദന്‍ ഉള്‍പ്പെടെ ചര്‍ച്ചയില്‍ പങ്കെടുത്തവര്‍ ഈ വാദം അംഗീകരിച്ചിരുന്നു.ഈ വാദം കൂടി കണക്കിലെടുത്താല്‍ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ കേരളത്തിന് നിയമനിര്‍മ്മാണം നടത്താം.
പുതിയ അണക്കെട്ടിന് തമിഴ്നാട് സമ്മതിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ ,കേരളം അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മിച്ച് ഇപ്പോള്‍ നല്‍കിവരുന്നത് പോലെ തമിഴ്നാടിന് ജലം നല്‍കണമെന്ന ഉപദേശവും ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍, തമിഴ്നാടുമായി ഏറ്റുമുട്ടലിലേക്ക് നീങ്ങുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു നടപടിയും വേണ്ടെന്ന അഭിപ്രായത്തിലാണ് ഭരണകൂടം.
1997ല്‍ പി.സി.ജോര്‍ജ് ചെയര്‍മാനായിരുന്ന പെറ്റീഷന്‍സ് കമ്മിറ്റിയാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ സന്ദര്‍ശിച്ച് അണക്കെട്ടിലെ ജലനിരപ്പ് 120 അടിയായി താഴ്ത്തണമെന്ന് കേരള സര്‍ക്കാരിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത്.പെറ്റീഷന്‍ കമ്മിറ്റി മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ സന്ദര്‍ശിക്കുമ്പോള്‍ 107.4 അടിയായിരുന്നു ജലനിരപ്പെങ്കിലും ആശങ്ക സൃഷ്ടിക്കുന്ന തരത്തില്‍ ഗാലറികളില്‍ ചോര്‍ച്ച കണ്ടതായും റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു.വിദഗ്ധ സമിതിയുടെ പരിശോധനക്ക്ശേഷം മാത്രമെ ജലനിരപ്പ് 136 അടിയായി ഉയര്‍ത്താവൂവെന്നും അന്ന് നിര്‍ദ്ദേശിച്ചിരുന്നു.

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വീണ്ടും നിയമക്കുരുക്കിലേക്ക്

 സുപ്രീംകോടതിയെ സമീപിക്കാന്‍ കേരളം തീരുമാനിക്കുകയും ഹൈകോടതിയില്‍ ഹരജികള്‍ എത്തുകയും ചെയ്തതോടെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വീണ്ടും നിയമക്കുരുക്കിലേക്ക്. തമിഴ്നാടിന്റെ ഹരജിയില്‍ സുപ്രീംകോടതി നിയോഗിച്ച ജസ്റ്റിസ് എ.എസ്. ആനന്ദ് അധ്യക്ഷനായ ഉന്നതാധികാര സമിതി റിപ്പോര്‍ട്ട് സമര്‍പ്പിച്ചിട്ടുമില്ല.
സുപ്രീംകോടതി വിധിവരെ കാത്തിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്നും കോടതിക്ക് പുറത്ത് പരിഹാരം കണ്ടെത്തണമെന്നും കേരളം ആവര്‍ത്തിക്കുമ്പോഴാണ് തര്‍ക്കം കോടതിയിലേക്ക് പോകുന്നത്. തമിഴ്നാട് ആഗ്രഹിക്കുന്നതും വിഷയം കോടതിയിലെത്തിക്കാനാണ്. നേരത്തെ തര്‍ക്കം കോടതിയിലെത്തിയതും കേരളത്തിന് താല്‍പര്യമില്ലാതെ ആയിരുന്നു.
പുതിയ ഡാം നിര്‍മിക്കാനുള്ള നീക്കത്തില്‍നിന്ന് കേരളത്തെ തടയണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട് 2011 മാര്‍ച്ച് 11നും ബേബി ഡാം ബലപ്പെടുത്താന്‍ അനുവദിക്കണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട് ഏപ്രില്‍ ഒന്നിനും തമിഴ്നാട് നല്‍കിയ ഹരജികള്‍ സുപ്രീംകോടതിയിലുണ്ട്.
ഡാം ബലപ്പെടുത്തല്‍ ജോലികള്‍ക്കായി പെരിയാര്‍ കടുവാസങ്കേതത്തില്‍നിന്ന് പാറ പൊട്ടിക്കുന്നത് കേരള വനം ^വന്യജീവി വകുപ്പ് തടഞ്ഞതിന്റെ പേരില്‍ തമിഴ്നാട് കരാറുകാരന്‍ സുന്ദരമാണ് തര്‍ക്കം ആദ്യമായി കോടതിയിലെത്തിച്ചത്. 1997 മാര്‍ച്ച് 12നാണ് കേരള ഹൈകോടതിയില്‍ ഹരജി നല്‍കിയത്. ഇതടക്കം ആറ് ഹരജികളാണ് 1997^ '98 വര്‍ഷങ്ങളിലായി കേരള ഹൈകോടതിയിലെത്തിയത്. ഇതില്‍ തമിഴ്നാടിന്റെ കരാറുകാരന് മാത്രം ഇടക്കാല ഉത്തരവ് ലഭിച്ചു. കാസ്കേഡ് ടൈപ്പ് ജോലികള്‍ മാത്രം ചെയ്യാനും ജലനിരപ്പ് 136 അടിയില്‍ ഉയര്‍ത്തരുതെന്നും നിര്‍ദേശിച്ച് 1997 ഏപ്രില്‍ എട്ടിന് ഹൈകോടതി ഉത്തരവ് പുറപ്പെടുവിച്ചു.
ഇതേസമയത്താണ് ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട് തമിഴ്നാട് ഹൈകോടതിയില്‍  ഹരജി വന്നത്. ഒരേവിഷയത്തില്‍ രണ്ട് ഹൈകോടതികളില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ഹരജികളില്‍ വ്യത്യസ്ത വിധി വന്നാല്‍ ഭരണഘടനാ പ്രതിസന്ധി ഉണ്ടാകുമെന്നും അതിനാല്‍ ഹരജികള്‍ സുപ്രീംകോടതി കേള്‍ക്കണമെന്നുമാവശ്യപ്പെട്ട് 1998 ഡിസംബര്‍ 14ന് തമിഴ്നാട് ഹരജി നല്‍കിയതോടെയാണ് തര്‍ക്കം സുപ്രീം കോടതിയില്‍ എത്തിയത്. അന്തര്‍ സംസ്ഥാന തര്‍ക്കമായതിനാല്‍ കേസ് കേള്‍ക്കാന്‍ സുപ്രീംകോടതിക്ക് അധികാരമില്ലെന്ന കേരളത്തിന്റെ വാദം കോടതി തള്ളി.
2005 നവംബറില്‍ വാദം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ കേസില്‍ 2006 ഫെബ്രുവരി 27നാണ് സുപ്രീംകോടതി വിധി പ്രഖ്യാപിച്ചത്. ജലനിരപ്പ് 142 അടിയായി ഉയര്‍ത്താനും ബേബി ഡാമും എര്‍ത്ത് ഡാമും ബലപ്പെടുത്തുന്നതിന് അനുമതിനല്‍കാന്‍ കേരളത്തോട് നിര്‍ദേശിക്കുന്നതുമായിരുന്നു വിധി. ഇതിനെത്തുടര്‍ന്നാണ് കേരള നിയമസഭ പ്രത്യേകം സമ്മേളിച്ച് ജലനിരപ്പ് 136 അടിയായി നിജപ്പെടുത്താന്‍ തീരുമാനിച്ചത്.
ഇത് ചോദ്യംചെയ്ത് 2006 മാര്‍ച്ച് 31ന് തമിഴ്നാട് സുപ്രീംകോടതി സമീപിച്ചു. ഈ ഹരജി പരിഗണിച്ചാണ് എ.എസ്.ആനന്ദ് അധ്യക്ഷനായി ഉന്നതാധികാര സമിതി രൂപവത്കരിച്ച് 2010 സെപ്റ്റംബര്‍ 20ന് സുപ്രീംകോടതി ഉത്തരവിട്ടത്. സമിതി രൂപവത്കരണത്തോടെ ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്താനുള്ള 2006 ഫെബ്രുവരിയിലെ വിധി അസ്ഥിരപ്പെട്ടതായി കേരളം ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.
പെരിയാര്‍ പാട്ടക്കരാറിന്റെ നിയമപരവും ഭരണഘടനാപരവുമായ നിലനില്‍പ്, അണക്കെട്ടിന്റെ ബലക്ഷയം, ജലനിരപ്പ് വര്‍ധിപ്പിക്കല്‍, പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മാണം, അതിന്റെ മുതല്‍മുടക്ക്, പരിപാലനം തുടങ്ങി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പരിശോധിച്ച് ആറ് മാസത്തിനകം റിപ്പോര്‍ട്ട് നല്‍കാനാണ് സുപ്രീംകോടതി നിര്‍ദേശിച്ചതെങ്കിലും കാലാവധി പിന്നീട് നീട്ടിക്കൊടുത്തു. തെളിവെടുപ്പ് പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ സമിതി ഏതാനും മാസങ്ങള്‍ക്കകം റിപ്പോര്‍ട്ട് നല്‍കുമെന്നറിയുന്നു. സുപ്രീംകോടതി നിയോഗിച്ച സമിതി തെളിവെടുപ്പ് നടത്തവെ ഹരജികള്‍ കോടതി കേള്‍ക്കുമോ എന്ന സംശയവും ഉയര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്.
പാട്ടക്കരാര്‍ പ്രകാരം തര്‍ക്കമുണ്ടായാല്‍ ഇരുസംസ്ഥാനങ്ങളുടെയും പ്രതിനിധികളെ  ഉള്‍പ്പെടുത്തി ട്രൈബ്യൂണല്‍ നിയമിക്കാനും അവര്‍ക്ക് യോജിച്ച തീരുമാനത്തിലെത്താന്‍ കഴിയുന്നില്ലെങ്കില്‍ അമ്പയറെ നിയമിക്കാനും വ്യവസ്ഥയുണ്ട്. തിരുവിതാംകൂര്‍ അറിയാതെ അന്നത്തെ മദിരാശി സ്റ്റേറ്റ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ജലം ഉപയോഗിച്ച് വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനം തുടങ്ങിയത് തര്‍ക്കമായി മാറിയപ്പോള്‍ രണ്ടംഗ ട്രൈബ്യൂണലിനെ നിയോഗിച്ചിരുന്നു. മദ്രാസ് ഹൈകോടതി മുന്‍ ജഡ്ജി സര്‍ ഡേവിഡ് ദേവദാസ്, തിരുവിതാംകൂറിലെ മുന്‍ ദിവാന്‍ ബഹാദൂര്‍ വി.എസ്. സുബ്രഹ്മണ്യ അയ്യര്‍ എന്നിവരായിരുന്നു ട്രൈബ്യൂണല്‍ അംഗങ്ങള്‍. ഇവര്‍ക്ക് യോജിച്ച തീരുമാനത്തിലെത്താനായില്ല. ഇതിനെത്തുടര്‍ന്ന് കൊല്‍ക്കത്ത ഹൈകോടതി ജഡ്ജിയായിരുന്ന നളിനി രഞ്ജന്‍ ചാറ്റര്‍ജിയെ അമ്പയറായി നിയമിച്ചു. പാട്ടക്കരാര്‍ അനുസരിച്ച് ജലസേചനത്തിന് നല്‍കിയ വെള്ളം മറ്റൊരു ആവശ്യത്തിനും ഉപയോഗിക്കരുതെന്നായിരുന്നു 1941 മേയ് 21ന് പുറപ്പെടുവിച്ച വിധി. ഇതോടെ, കരാര്‍ പുതുക്കുന്നതിന് മദിരാശി സര്‍ക്കാര്‍ മുന്നോട്ടുവന്നുവെങ്കിലും അതുണ്ടായത് 1970 മേയ് 29ന് സി. അച്യുതമേനോന്‍ മുഖ്യമന്ത്രിയായിരിക്കെയും.

(1\12\11ല്‍ മാധ്യമത്തില്‍ പ്രസിദ്ധികരിച്ചത്)

പരിഹാരത്തിന് തമിഴ്നാടിന്റെ സഹകരണം അനിവാര്യം

 തമിഴ്നാടിന്റെ സഹകരണമില്ലാതെയുള്ള ഒരു നീക്കവും മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തിന് പരിഹാരമാകില്ല. ജല പ്രശ്നത്തില്‍ എന്നും വിട്ട് വീഴ്ചയില്ലാത്ത സമീപനം തമിഴ്നാട് സ്വീകരിക്കുന്നത് മൂലമാണിത്.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ സുപ്രീംകോടതി നിര്‍ദേശപ്രകാരം പലതവണ മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ യോഗം കേന്ദ്രം വിളിച്ചെങ്കിലും പരിഹാരത്തിന് വഴി തുറന്നിട്ടില്ല. നിയമനിര്‍മാണം നടത്തിയാലും തമിഴ്നാട് അംഗീകരിച്ചില്ലെങ്കില്‍ നടപ്പാക്കാന്‍ കഴിയില്ല. 1987ല്‍ കരാര്‍ കലാവധി അവസാനിച്ച പറമ്പിക്കുളം^ആളിയാര്‍ പദ്ധതി കരാര്‍ പുനരവലേകാനത്തിനും പലതവണ മുഖ്യമന്ത്രിമാര്‍ യോഗം ചേര്‍ന്നെങ്കിലും ഇനിയും ധാരണയിലെത്താന്‍ കഴിയാത്തത് ഉദാഹരണമാണ്.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ കേരള, തമിഴ്നാട് മുഖ്യമന്ത്രിമാര്‍ ആദ്യമായി ഒത്തുചേര്‍ന്നത് 2000 ഏപ്രില്‍ അഞ്ചിനായിരുന്നു. ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സുപ്രീംകോടതിയില്‍ എത്തിയ ഹരജികള്‍ പരിഗണിച്ച കോടതിയാണ് ഇരുസംസ്ഥാനങ്ങളിലേയും മുഖ്യമന്ത്രിമാര്‍ക്ക് ചര്‍ച്ച നടത്തി തീരുമാനമെടുത്ത്കൂടെയെന്ന അഭിപ്രായം പ്രകടിപ്പിച്ചത്. ഇതിനെത്തുടര്‍ന്ന് ഇ.കെ.നായനാരും എം.കരുണാനിധിയും തിരുവനന്തപുരത്ത് ചര്‍ച്ച നടത്തിയെങ്കിലും തീരുമാനമുണ്ടായില്ല. തുടര്‍ന്ന് മുഖ്യമന്ത്രിമാരെ വിളിച്ച് ചര്‍ച്ച നടത്താന്‍ കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാറിനോട് സുപ്രീംകോടതി നിര്‍ദേശിച്ചു.
മേയ് 19ന് മുഖ്യമന്ത്രിമാരെ അന്നത്തെ കേന്ദ്ര ജലവിഭവ മന്ത്രി സി.പി.താക്കൂര്‍ ദല്‍ഹിക്ക് വിളിച്ചെങ്കിലും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം. അതോടെ കോടതിക്ക് പുറത്ത് പരിഹാരം കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമം അവസാനിച്ചു. പന്ത് വീണ്ടും സുപ്രീംകോടതിയുടെ കോര്‍ട്ടിലെത്തി.
ഈ കേസിലാണ് 2006 ഫെബ്രുവരി 27ന് ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്താന്‍ സുപ്രീംകോടതി വിധിച്ചത്. ഇതി നെത്തുടര്‍ന്നാണ്, തെരഞ്ഞെടുപ്പ് കമീഷന്റെ പ്രത്യേക അനുമതിയോടെ നിയമസഭ രണ്ട് ദിവസം സമ്മേളിച്ചത്. തെരഞ്ഞെടുപ്പിന് വേണ്ടി നിയമസഭ പിരിഞ്ഞതിനാലാണ് അനുമതി വേണ്ടിവന്നത്. 2006 മാര്‍ച്ച് 14,15 തീയതികളില്‍ സമ്മേളിച്ച സഭ കേരള ജലസേചനവും ജല സംരക്ഷണവും നിയമം ഭേദഗതി ചെയ്യുകയും ഡാം സുരക്ഷാ അതോറിറ്റി രൂപവത്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടിന്റെ പരമാവധി ജലനിരപ്പ് 136 അടിയായും നിജപ്പെടുത്തി.
എന്നാല്‍, ഈ നിയമത്തെ തമിഴ്നാട് സുപ്രീംകോടതിയില്‍ ചോദ്യം ചെയ്തു. നിയമത്തെ ഭരണഘടന വിരുദ്ധമായി പ്രഖ്യാപിക്കണമെന്നാണ് തമിഴ്നാട് ആവശ്യപ്പെട്ടത്.  ഈ കേസ് പരിഗണിച്ച സുപ്രീം കോടതി, ഇരു സംസ്ഥാനങ്ങളും കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാറിന്റെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്ത് സ്വതന്ത്രമായ പരിഹാരം കാണാനാണ് അഭിപ്രായപ്പെട്ടത്. ഈ വിഷയത്തില്‍ കേന്ദ്രം ഇടപെടണമെന്ന്  നേരത്തെ കേരളം ആവശ്യപ്പെടുകയും കേസ് പരിഗണിച്ചപ്പോള്‍ അക്കാര്യം സുപ്രീംകോടതിയെ അറിയിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
ഇതനുസരിച്ച് 2006 നവംബര്‍ 29ന് മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ യോഗം കേന്ദ്ര ജലവിഭവമന്ത്രിയുടെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ ദല്‍ഹിയില്‍ ചേര്‍ന്നു. മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മിക്കണമെന്ന കേരളത്തിന്റെ ആവശ്യത്തിന് തമിഴ്നാട് വഴങ്ങിയില്ല. ഈ യോഗത്തിന് മുന്നോടിയായി നവംബര്‍ 20ന് കേരളത്തിലും ഒക്ടോബര്‍ 23ന് തമിഴ്നാടിലും സര്‍വകക്ഷി യോഗം ചേര്‍ന്നിരുന്നു. മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ യോഗത്തിന് തുടര്‍ച്ചയായി ഡിസംബര്‍ 18ന് സംസ്ഥാന ജലവിഭവ മന്ത്രിമാരുടെ യോഗവും കേന്ദ്രം വിളിച്ചു. ഈ യോഗങ്ങളിലൊന്നിലും ധാരണയില്‍ എത്തിയില്ല.
പിന്നീട് മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ യോഗം വിളിച്ചത് 2007 ഡിസംബര്‍ 19നായിരുന്നു.മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് ഉയര്‍ത്തുന്ന അപകട ഭീഷണി കേരളത്തില്‍ നിന്നുള്ള സര്‍വകക്ഷി സംഘം ആഗസ്റ്റ് 31ന് പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെടുത്തിയതിനെ തുടര്‍ന്നാണ് അന്ന് മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ യോഗം ചേര്‍ന്നത്.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടിന്റെ ഗുരുതരാവസ്ഥയെ തുടര്‍ന്നായിരുന്നു പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മിക്കണമെന്ന പ്രമേയം കേരള നിയമസഭ പാസാക്കിയത്. 2009 ജൂലൈ 24ന് സഭ ചര്‍ച്ച ചെയ്തത് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നം മാത്രമായിരുന്നു. പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മിക്കാന്‍ കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാര്‍ നേതൃത്വം നല്‍കണമെന്ന പ്രമേയം അന്ന് ഐകകണ്ഠ്യേന അംഗീകരിച്ചു.
കേരള നിയമസഭ നിയമനിര്‍മാണം നടത്തിയാലും തമിഴ്നാടിന്റെ സഹകരണമില്ലെങ്കില്‍ നടപ്പാക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്നാണ് അനുഭവങ്ങള്‍ തെളിയിക്കുന്നത്.കേരളം പാട്ടത്തിന് നല്‍കിയ ഭൂമിയില്‍ നിര്‍മിച്ചിട്ടുള്ള അണക്കെട്ടിന്റെ പരിപാലനം പൂര്‍ണമായും തമിഴ്നാടിനാണ്. കേരളത്തിന് യാതൊരു അവകാശവുമില്ല. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ജലാശയത്തിലൂടെ (തേക്കടി )ബോട്ടില്‍ സഞ്ചരിക്കാമെന്നതൊഴിച്ചാല്‍, മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാമിലോ ബേബി ഡാമിലോ പ്രവേശിക്കണമെങ്കില്‍ തമിഴ്നാടിന്റെ അനുമതി വേണം.
(30\11\11 ല്‍ മാധ്യമത്തില്‍ പ്രസിദ്ധികരിച്ചത് )

ബേബിഡാം പൊളിച്ചാല്‍ അപകടം കുറക്കാം

ബേബി ഡാം പൊളിച്ചുനീക്കിയാല്‍ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ ഇപ്പോഴത്തെ പ്രതിസന്ധി പരിഹരിക്കാനാകുമെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാട്ടപ്പെടുന്നു.  കരാര്‍വ്യവസ്ഥക്ക് വിരുദ്ധമായി നിര്‍മിച്ച ബേബി ഡാം പൊളിച്ചുനീക്കണമെന്ന് 1991ല്‍ മന്ത്രിയായിരുന്ന  ടി.എം.ജേക്കബ് അധ്യക്ഷനായ നിയമസഭാ അഡ്ഹോക് കമ്മിറ്റി നിര്‍ദേശിച്ചിരുന്നു. ബേബി ഡാം പൊളിച്ചുനീക്കിയാലും 114 അടി വരെ മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ വെള്ളമുണ്ടാകും.തമിഴ്നാടിലേക്ക് വെള്ളം കൊണ്ടുപോകുന്നതിനും ഇത് തടസ്സമാകില്ല.104 അടിയില്‍ നിന്നാണ് തമിഴ്നാടിലേക്ക് വെള്ളം തിരിച്ചുവിടുന്നത്.ഡാം പൊളിച്ചുനീക്കുന്നതോടെ ജലനിരപ്പ് 114 അടിയായി കുറയുന്നതിന് പുറമെ, മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നാലുള്ള ആഘാതം കുറയ്ക്കാനും  സഹായകമാകും.
1886ലെ കരാര്‍ പ്രകാരം മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ പ്രധാന അണക്കെട്ട് മാത്രമാണ് നിര്‍മിക്കാന്‍ അനുമതി നല്‍കിയത്.ഇവിടെ ഒഴുകിയെത്തുന്ന മുഴുവന്‍ വെള്ളവും തിരിച്ചുവിടുകയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് പിന്നീട് ഇടത് കരയില്‍ ബേബി ഡാം നിര്‍മിച്ചത്.ഇക്കാര്യം അന്നത്തെ തിരുവിതാംകൂര്‍ ഭരണകൂടം അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലെന്നും പറയുന്നു. ഭൂചല ഭ്രംശ മേഖലയില്‍ (ഫോള്‍ട്ട് ബെഡ്) സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ബേബി ഡാം അപകടാവസ്ഥയിലാണെന്ന് 2010 നവംബര്‍ നാലിന് പദ്ധതിപ്രദേശം സന്ദര്‍ശിച്ച വിദഗ്ദ സംഘം കേരള സര്‍ക്കാറിന് റിപ്പോര്‍ട്ട് നല്‍കിയിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ പോലും അറ്റകുറ്റപ്പണി നടത്താത്ത ഡാമില്‍ സീപ്പേജിന്റെ അളവ് വളരെ കൂടുതലാണെന്നും സീപ്പേജ് വെളളം ഫൌണ്ടേഷനില്‍ കയറിയതായും റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു.  അതേസമയം 1886ല്‍ തിരുവിതാംകൂര്‍ രാജാവും ബ്രിട്ടീഷ് സര്‍ക്കാറും ഒപ്പിട്ട കരാര്‍ നിലനിര്‍ത്തി മാത്രം പുതിയ അണക്കെട്ട് നിര്‍മിക്കാമെന്ന് തമിഴ്നാട്  പറഞ്ഞതായി രേഖകള്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍  പരിഹാരം കണ്ടെത്താന്‍ സുപ്രീം കോടതി നിയോഗിച്ച ജസ്റ്റിസ് എ.എസ്.ആനന്ദ് അധ്യക്ഷനായ ഉന്നതാധികാരസമിതിക്ക് കഴിഞ്ഞവര്‍ഷം നവംബര്‍ എട്ടിന് സമര്‍പ്പിച്ച സത്യവാങ്മൂലത്തിലാണ് ഇക്കാര്യമുള്ളത്.
അണക്കെട്ടിന്റെ നിര്‍മാണവും പരിപാലനവും ആര് നിര്‍വഹിക്കുമെന്ന ചോദ്യത്തിനാണ് ഈ മറുപടി നല്‍കിയത്. 1886ലെ കരാറും 1970ലെ അനുബന്ധകരാറിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തില്‍ തമിഴ്നാടിനായിരിക്കണം ഡാമിന്റെ നിയന്ത്രണം. മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ താഴ്ന്ന ജലനിരപ്പില്‍ നിന്ന് 155 അടി ഉയരെവരെയുള്ള പ്രദേശത്തെ മുഴുവന്‍ ജലത്തിന്റെയും അവകാശം അവര്‍ക്കാണെന്നും വാദിക്കുന്നു. പുതിയ ഡാം നിര്‍മിക്കുന്നതിന് വേണ്ടിവരുന്ന കാലയളവിലും ജലം തിരിച്ചുവിടാന്‍ കഴിയുമെന്നും നിലവിലെ കരാറുകള്‍ അതേപടി തുടരണമെന്നും സത്യവാങ്മൂലത്തില്‍ പറയുന്നു.
 ജലനിരപ്പ് താഴ്ത്തണമെന്ന കേരള ആവശ്യത്തോട് പ്രതികരിക്കാത്തത് സമ്മര്‍ദംപ്രയോഗിച്ച് കരാര്‍ അതേപടി നിലനിര്‍ത്താനാണെന്ന് വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു.  കുമളി പഞ്ചായത്തിലെ 8000 ഏക്കര്‍ സ്ഥലം അണക്കെട്ടിനും 100 ഏക്കര്‍ സ്ഥലം  അനുബന്ധകെട്ടിടങ്ങള്‍ നിര്‍മിക്കാനും 999 വര്‍ഷത്തേക്ക് പാട്ടത്തിന് നല്‍കിയതാണ് 1886ലെ കരാര്‍. ഇതനുസരിച്ച് ഏറ്റവുംതാഴ്ന്ന ജലനിരപ്പില്‍ നിന്ന് 155 അടി വരെ ഉയരത്തിലെത്തുന്ന ജലത്തിന് അന്നത്തെ മദിരാശി സ്റ്റേറ്റിന് അവകാശമുണ്ട്. ഒരേക്കര്‍ ഭൂമിക്ക് അഞ്ച് രൂപയായിരുന്നു പാട്ട സംഖ്യ. 1970ല്‍ കേരളവും തമിഴ്നാടും ഒപ്പിട്ട അനുബന്ധകരാര്‍ പ്രകാരം പാട്ട ത്തുക മുപ്പത് രൂപയാക്കി.അനധികൃതമായി ആരംഭിക്കുകയും കരാര്‍ പ്രകാരം നിയോഗിച്ച അമ്പയര്‍ നിയമവിരുദ്ധമെന്ന്  വിധിക്കുകയുംചെയ്ത വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനത്തിന് അംഗീകാരംനല്‍കുകയും ചെയ്തു. ഈ കരാറുകള്‍ അതേപടി നിലനിര്‍ത്താനാണ് തമിഴ്നാട് ശ്രമിക്കുന്നത്.1970ലെ അനുബന്ധകരാര്‍ പ്രകാരമാണ് മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ (തേക്കടി ജലാശയം) മല്‍സ്യബന്ധനത്തിനും വിനോദസഞ്ചാരത്തിനും കേരളത്തിന് അനുമതിലഭിച്ചത്.

(29.11.11ന് മാധ്യമത്തില്‍ പ്രസിദ്ധികരിച്ചത്)

The History of Mullaperiyar

വിവാദങ്ങള്‍ വിട്ടൊഴിയാതെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ എന്നും വിവാദവിഷയമാണ്. കരാര്‍ ഒപ്പിടും മുമ്പേ ആരംഭിച്ച വിവാദം ഇനിയും കെട്ടടങ്ങിയിട്ടില്ല. ഇപ്പോഴത്തെ സ്ഥിതിയില്‍ കരാറിന്റെ പേരിലുള്ള വിവാദം കെട്ടടങ്ങാന്‍ 2885 വരെ കാത്തിരിക്കണം. കാരണം, അന്നാണ് പെരിയാര്‍ പാട്ടകരാറിന്റെ 999 വര്‍ഷ കാലാവധി അവസാനിക്കുന്നത്.
1886 ഒക്ടോബര്‍ 29^ന് തിരുവിതാംകൂര്‍ മഹാരാജാവും മദിരാശി സ്റ്റേറ്റ് സെക്രട്ടറിയും പെരിയാര്‍ പാട്ടകരാര്‍ ഒപ്പിടും മുമ്പേ മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ വെള്ളം കിഴക്കോട്ട് ഒഴുകിയിരുന്നു. ടിപ്പുസുല്‍ത്താനും പട്ടാളത്തിനും തിരുവിതാംകൂറില്‍ പ്രവേശിക്കാതെ മടങ്ങേണ്ടിവന്നത് പെരിയാറിന്റെ ഉല്‍ഭവ സ്ഥാനത്തെ ചിറ തകര്‍ത്തത് മൂലമാണെന്ന് കൊട്ടാരത്തില്‍ ശങ്കുണ്ണിയുടെ ഐതിഹ്യമാലയില്‍ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്.
ബ്രിട്ടീഷുകാര്‍ മധുര കീഴടക്കുന്നതോടെ മുല്ലപ്പെരിയാറിനെ കിഴക്കോട്ട് തിരിച്ചുവിടാന്‍ ശ്രമം തുടങ്ങി. വരണ്ടുണങ്ങിയ മധുരക്ക് കുടിവെള്ളം തേടിയുള്ള ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ അന്വേഷണം അവസാനിച്ചത് തിരുവിതാംകൂര്‍ അതിര്‍ത്തിയിലാണ്. 1808^ല്‍ സര്‍ ജയിംസ് കാല്‍സ്വെല്‍ തിരുവിതാംകൂര്‍ അതിര്‍ത്തിയില്‍പ്രവേശിച്ച് ശിവഗിരിക്കുന്നുകളില്‍ (തേക്കടിക്കടുത്ത്) നിന്ന് ഉല്‍ഭവിക്കുന്ന നദികളെകുറിച്ച് അന്നത്തെ മദിരാശി സര്‍ക്കാറിന് റിപ്പോര്‍ട്ട് നല്‍കി. ഈ റിപ്പോര്‍ട്ടാണ് പെരിയാര്‍ പാട്ടകരാറിന് അടിസ്ഥാനമായത്.1862^ല്‍ മേജര്‍ വൈറസ് 145 അടി ഉയരമുള്ളതും ഒരു ടി.എം.സി ( ആയിരം ദശലക്ഷം ഘനയടി ) വെള്ളം സംഭരിക്കാവുന്നതുമായ അണക്കെട്ട് നിര്‍മിച്ചതോടെയാണ് അയല്‍ രാജ്യത്തിന്റെ വെളളം ചോര്‍ത്തല്‍ തിരുവിതാംകൂര്‍ ഭരണം അറിഞ്ഞത്. തുടര്‍ന്നാണ് ഔദ്യോഗിക ചര്‍ച്ചകള്‍ ആരംഭിച്ചത് .വര്‍ഷങ്ങള്‍ നീണ്ട ചര്‍ച്ചകള്‍ക്കൊടുവില്‍ പെരിയാര്‍ പാട്ടകരാര്‍ ഒപ്പിടുന്നതിന് അനുമതി നല്‍കുമ്പോള്‍ തിരുവിതാംകൂര്‍ മഹാരാജാവ് വിശാഖം തിരുനാള്‍ പറഞ്ഞുവത്രെ..... എന്റെ ഹൃദയരക്തം കൊണ്ട് ഞാനിതില്‍ ഒപ്പുവെക്കുന്നുവെന്ന്.
മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ വെള്ളം കിഴക്കോട്ട് തിരിച്ചുവിടുന്നതിന് സൌകര്യമൊരുക്കുന്നതിനും തിരുവിതാംകൂറില്‍ അയല്‍ രാജ്യത്തിന്റെ അണക്കെട്ട് നിര്‍മിക്കുന്നതിനും ആവശ്യമായ ഭൂമിയും വിട്ടുകൊടുക്കേണ്ടിവന്നു. നദിയുടെ ഏറ്റവും താഴ്ന്ന നിരപ്പില്‍ നിന്നും 155 അടി ഉയരം വരെ ചുറ്റപ്പെട്ട 8000 ഏക്കര്‍ ഭൂമി ജലസംഭരണിക്കും വേറെ 100 ഏക്കര്‍ ഭൂമി മറ്റ് നിര്‍മാണ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കുംവേണ്ടി 1886 ജനുവരി ഒന്ന് മുതല്‍ 999വര്‍ഷത്തേക്ക് പാട്ടത്തിന് നല്‍കി. ഏക്കറൊന്നിന് അഞ്ച് രൂപയായിരുന്നു വാര്‍ഷിക പാട്ടം. അന്നത്തെ മധുര, രാമനാഥപുരം പ്രദേശങ്ങളില്‍ ജലസേചനാവശ്യത്തിന് മാത്രമേ വെള്ളം ഉപയോഗിക്കാന്‍ പാടുള്ളൂവെന്ന് കരാര്‍ വ്യവസ്ഥ ചെയ്യുന്നു. 1895^ലാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടിന്റെ നിര്‍മാണം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയത്. ചുണ്ണാമ്പും ശര്‍ക്കരയുംചേര്‍ന്ന സുര്‍ക്കി എന്ന മിശ്രിതം ഉപയോഗിച്ചാണ് അണക്കെട്ട് നിര്‍മിച്ചത്.
തര്‍ക്കത്തിന്റെ തുടക്കം
കരാര്‍ ഒപ്പിട്ട ആദ്യ 40 വര്‍ഷം മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ശാന്തമായിരുന്നു. ജലസേചനത്തിനായി നല്‍കിയ വെള്ളം ഉപയോഗിച്ച് വൈദ്യുതി ഉല്‍പ്പാദനത്തിന് മദിരാശി സര്‍ക്കാര്‍ പദ്ധതി തയ്യാറാക്കിയതോടെയാണ് തര്‍ക്കത്തിന് തുടക്കമായത്. ആദ്യ കരാര്‍ ലംഘനവും ഇതാണ്. കുമളിക്കടുത്ത്  തമിഴ്നാടിലെ  ലോവര്‍ ക്യാമ്പില്‍ പവര്‍ ഹൌസ് സ്ഥാപിച്ച് വൈദ്യുതി ഉല്‍പ്പാദിപ്പിക്കാനുള്ള തീരുമാനത്തെ തിരുവിതാംകൂര്‍ എതിര്‍ത്തു. തര്‍ക്കം പിന്നീട്, കരാര്‍ വ്യവസ്ഥപ്രകാരം രണ്ടംഗ ട്രൈബ്യൂണറലിന് വിട്ടു. മദ്രാസ് ഹൈക്കോടതി മുന്‍ ജഡ്ജി സര്‍ ഡേവിഡ് ദേവദാസ്, തിരുവിതാംകൂറിലെ മുന്‍ ദിവാന്‍ ബഹാദൂര്‍ വി.എസ്. സുബ്രഹ്മണ്യ അയ്യര്‍ എന്നിവരായിരുന്നു ട്രൈബ്യൂണല്‍ അംഗങ്ങള്‍. ഇവര്‍ക്ക് യോജിച്ച തീരുമാനത്തില്‍ എത്താനായില്ല. ഇതേതുടര്‍ന്നാണ് കരാര്‍ വ്യവസ്ഥ പ്രകാരം കല്‍ക്കത്താ ഹൈക്കോടതി ജഡ്ജിയായിരുന്ന സര്‍ നളിനി രഞ്ജന്‍ ചാറ്റര്‍ജിയെ അമ്പയര്‍ ആയി നിയമിച്ചത്. അമ്പയര്‍ മുമ്പാകെ തിരുവിതാംകൂറിന് വേണ്ടി വാദിച്ചത് സര്‍ സി.പി. രാമസ്വാമി അയ്യ
രാണ്. ജലസേചനത്തിന് വേണ്ടി നല്‍കിയ വെള്ളം കുടിക്കാന്‍ പോലും അവകാശമില്ലെന്ന്, വൈദ്യുത ഉല്‍പ്പാദനത്തെ എതിര്‍ത്ത സര്‍ സി.പി വാദിച്ചു.
1941 മെയ് 21^ന് അമ്പയര്‍ വിധി പുറപ്പെടുവിച്ചു. പെരിയാര്‍ പാട്ട കരാര്‍ അനുസരിച്ച് ജലസേചനത്തിന് നല്‍കിയ ജലം മറ്റൊരു ആവശ്യത്തിന് ഉപയോഗിക്കാന്‍ പാടില്ലെന്നായിരുന്നു ചരിത്രപ്രസിദ്ധമായ വിധി. ഇതോടെ, കരാര്‍ പുതുക്കുന്നതിന് മദിരാശി സര്‍ക്കാര്‍ മുന്നോട്ട് വന്നുവെങ്കിലും അതുണ്ടായത് 1970 മെയ്29^ന്. 1954 നവംബര്‍ 13 മുതലുള്ള മുന്‍കാല പ്രാബല്യത്തോടെയാണ്, നിയമവിരുദ്ധമായി അമ്പയര്‍ പ്രഖ്യാപിച്ചവൈദ്യുതി ഉല്‍പാദനത്തിന് കേരള സര്‍ക്കാര്‍ അനുമതി നല്‍കിയത്. ജല വൈദ്യുത പദ്ധതിയുടെ ആവശ്യത്തിനായി പീരുമേട് താലൂക്കിലെ 42.17 ഏക്കര്‍ ഭൂമി കൂടി തമിഴ്നാടിന് വിട്ടുകൊടുത്തു. പാട്ട സംഖ്യ ഏക്കറൊന്നിന് അഞ്ച് രൂപയില്‍നിന്നും 30 രൂപയാക്കി വര്‍ധിപ്പിക്കുകയും ഓരോ 30 വര്‍ഷം കൂടുമ്പോഴും പാട്ട തുക മാത്രം പുതുക്കാന്‍ അനുബന്ധ കരാറില്‍ വ്യവസ്ഥ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. പക്ഷെ, പാട്ടത്തുക ഇതേവരെ പുതുക്കിയിട്ടില്ല.
വൈദ്യുതി ഉല്‍പ്പാദനത്തിന് റോയല്‍റ്റിയായി ലഭിക്കുന്നതാകട്ടെ ചില്ലിക്കാശും. ഒരു വര്‍ഷത്തെ വൈദ്യുതി ഉല്‍പ്പാദനം 350 ദശലക്ഷം യൂനിറ്റ് അധികരിച്ചില്ലെങ്കില്‍ ഒരോ കിലോവാട്ട്വര്‍ഷത്തെ വൈദ്യുതിയോര്‍ജത്തിന് 12 രൂപ വീതം കേരളത്തിന് കിട്ടും. ഉല്‍പ്പാദനം 350 ദശലക്ഷം യൂനിറ്റ് അധികരിച്ചാല്‍ ഓരോ കിലോവാട്ട് വര്‍ഷത്തെ വൈദ്യുതോര്‍ജത്തിന് 18 രൂപ വീതം ലഭിക്കും. ഒരു പൈസയില്‍ താഴെ യാണ് ഒരു യൂനിറ്റിന് റോയല്‍റ്റിയായി കേരളത്തിന് ലഭിക്കുന്നത്. ഈ തുക പരിഷ്കരിക്കാനും വ്യവസ്ഥയില്ല.
15.65 ടി.എം.സി അടിയാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടിന്റെ ശേഷി. പ്രതിവര്‍ഷം 30 ടി.എം.സി വെള്ളം അതിര്‍ത്തി കടത്തുന്നുവെന്നാണ് കണക്ക്. ഇത്രയും വെള്ളം ഇടുക്കിയില്‍ ലഭിച്ചാല്‍ കോടിക്കണക്കിന് രൂപയുടെ വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയും. ഒരു ദശലക്ഷം ഘനമീറ്റര്‍ വെള്ളം ഉപയോഗിച്ച് തമിഴ്നാടിന്റെ പെരിയാര്‍ നിലയത്തില്‍ 0.67 ദശലക്ഷം യൂണിറ്റ് (എംയു)വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ ഇത്രയൂം വെള്ളം ഇടുക്കിയിലൂടെ മൂലമറ്റം നിലയത്തില്‍ ലഭിച്ചാല്‍1.47 എം.യു വൈദ്യുതി ഉല്‍പാദിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയും. കേരളം പുറത്ത് നിന്ന് ഉയര്‍ന്ന തുകക്ക് വൈദ്യുതി വാങ്ങുമ്പോഴാണ് കേരളത്തിന്റെ വെള്ളം ഉപയോഗിച്ച് ഉല്‍പാദിപ്പിക്കുന്ന വൈദ്യുതിക്ക് ഒരു യൂണിറ്റിന്ഒരു പൈസയില്‍ താഴെ മാത്രം ലഭിക്കുന്നത്.
മലയാളിയുടെ മനസിലെ ഭീതിയായി ഡാം മുത്തച്ഛന്‍
ജനങ്ങളുടെ ജീവനും സ്വത്തിനും ഭീഷണിയാവുകയാണോ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍. തേക്കടി മേഖലയില്‍ മഴ ശക്തിപ്പെടുകയും മുല്ലപെരിയാര്‍ ജലനിരപ്പ് ക്രമാതീതമായി ഉയരുകയും ചെയ്താല്‍ മലയാളികളുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് വര്‍ധിക്കും. ഒരു നൂറ്റാണ്ട് മുമ്പ് ശര്‍ക്കയും ചുണ്ണാമ്പും ചേര്‍ത്തുണ്ടാക്കിയ 'സുര്‍ക്കി' എന്ന മിശ്രിതം ഉപയോഗിച്ച് നിര്‍മിച്ചതാണ് അണക്കെട്ട്. അമ്പത് വര്‍ഷത്തെ മുമ്പില്‍ കണ്ടാണത്രെ അന്ന് അണക്കെട്ട് നിര്‍മിച്ചത്. അത്തരത്തിലൊരു അണക്കെട്ട് സുരക്ഷിതമെന്ന് എങ്ങനെ ഉറപ്പിക്കാനാകും. ഡാം ബ
ലപ്പെടുത്തിയെന്ന് തമിഴ്നാട് അവകാശപ്പെട്ടാലും അത് വിശ്വസിക്കാനാകുമോ? ശാസ്ത്രീയമായ ഏതെങ്കിലും പഠനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലല്ല അണക്കെട്ട് സുരക്ഷിതമാണെന്ന് തമിഴ്നാട് പറയുന്നത്.
അടുത്തകാലത്ത് വിദഗ്ദ സംഘം അണക്കെട്ട് സന്ദര്‍ശിച്ചപ്പോള്‍ ഞെട്ടിക്കുന്ന വിവരങ്ങളാണ് ലഭിച്ചത്. ഡാമുകള്‍ക്ക്  സാധാരണ അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള അളവില്‍ പോലും സീപ്പേജ്  കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയാതെ വന്നതോടെ തമിഴ്നാട് പലതും മറച്ച് വെക്കുന്നുവെന്നാണ് സംശയം. ഗാലറിയില്‍ എത്താതെ ചോരുന്ന വെള്ളം കെട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നുവെന്നാണ് നിഗമനം.  അങ്ങനെയെങ്കില്‍ വന്‍ ദുരന്തമായിരിക്കും ക്ഷണിച്ച് വരുത്തുക.
സുര്‍ക്കി ഉപയോഗിച്ച് നിര്‍മിച്ച അണക്കെട്ടില്‍ 1930 കളില്‍ ഗ്രൌണ്ടിംഗ് നടത്തിയെങ്കിലും ഫലപ്രദമായില്ല. പിന്നീട് 1960 കളില്‍ ഗ്രാനൈറ്റിംഗ് നടത്തി. 110 അടിക്ക് മുകളിലേക്കുള്ള ഭാഗത്താണ് ഈ സാങ്കിേത വിദ്യ പ്രയോഗിച്ചത്. 105 അടി വരെ വെള്ളം കെട്ടികിടക്കുമെന്നതിനാലായിരുന്നു  ഈ ഭാഗത്തെ ഒഴിവാക്കിയത്.  110 അടിക്ക് താഴെയുള്ള ഭാഗത്ത് സുര്‍ക്കി ഉപയോഗിച്ചുള്ള കെട്ട് നിലനില്‍ക്കുന്നതിനാല്‍ അവിടെ വന്‍തോതില്‍ വിടവുകള്‍ ഉള്ളതായാണ് വിദഗ്ദ സമിതിയുടെ നിഗമനം. ഈ വിടവുകളിലൂടെ വെള്ളം ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നതാണ് അപകട ഭീഷണി ഉയര്‍ത്തുന്നത്. വെള്ളം താഴെക്ക് വരുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായി പാറക്കെട്ടുകളില്‍ നിന്നും മുകളിലേക്ക് സമര്‍ദ്ദമുണ്ടാകുമെന്നും അത്  അണക്കെട്ടും ഫൌണ്ടേഷനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം വിടാന്‍ കാരണമാകുമെന്നും പറയുന്നു. ചെറിയ ഭൂചലനത്തെ പോലും ഭീതിയോടെ കാണേണ്ടിവരും. 110 അടിക്ക് താഴെയുള്ള ഭാഗത്തെ ചിത്രമെടക്കാന്‍ മുമ്പ് കേരളം ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും തമിഴ്നാട് ചെറുക്കുകയായിരുന്നു.
ഡാമിലെ ചോര്‍ച്ചയും വെള്ളം ഒഴുകുന്ന വഴികളും കണ്ടെത്താന്‍ ബാബാ ആറ്റോമിക് ഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ ഐസോടോപ്പ് പഠനം നടത്താന്‍ കേരളം നടത്തിയ ശ്രമവും തമിഴ്നാടിന്റെ എതിര്‍പ്പ് മൂലം ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിവന്നു.
ഡാമുകളുടെ നിരീക്ഷണം സംബന്ധിച്ച കേന്ദ്ര ജല കമ്മീഷന്റെ മാര്‍ഗരേഖ തമിഴ്നാട് പൂര്‍ണമായും പാലിക്കുന്നില്ലെന്നും പറയുന്നു. ഡാമില്‍ നിന്നുള്ള സീപ്പേജ് അളക്കുന്നതില്‍ അവസാനിക്കുന്നു അവരുടെ നിരീക്ഷണം. അടുത്ത കാലത്ത്  മര്‍ദ മാപിനികള്‍ സ്ഥാപിച്ചുവെങ്കിലും അവയില്‍ നിന്നും യഥാര്‍ത്ഥ വിവരമല്ല കിട്ടുന്നത്. പൂജ്യം റിസള്‍ട്ട് ലഭിച്ചത് ഇത് മൂലമാണെന്നും മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ സന്ദര്‍ശിച്ച വിദഗ്ദ സമിതി ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയിരുന്നു.
1964^ലാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടില്‍ ചോര്‍ച്ച കണ്ട് തുടങ്ങിയത്. വിശദമായ പരിശോധനയില്‍ സുരക്ഷിതത്വ നടപടികള്‍ വേണ്ടതാണെന്ന് കണ്ടെത്തി. തുടര്‍ന്നാണ് ഇത് സംബന്ധിച്ച് കേരള സര്‍ക്കാര്‍ കേന്ദ്ര ജല കമീഷന് കത്തെഴുതിയത്. പിന്നീട് കമീഷന്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥരും കേരള ^ തമിഴ്നാട് പ്രതിനിധികളും 1964 ഏപ്രില്‍10, 1978 മെയ് ഒമ്പത്, 1979 നവംബര്‍ 23 തിയതികളില്‍ അണക്കെട്ട് സന്ദര്‍ശിച്ച് ഡാം സുരക്ഷിതമല്ലെന്ന് ക
ണ്ടെത്തിയതിനെ തുടര്‍ന്നാണ് അണക്കെട്ടിലെ പൂര്‍ണ ജലനിരപ്പ് 152 അടിയില്‍നിന്ന് 136 അടിയാക്കി കുറച്ചത്.
ഇതിനിടെ തന്നെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ രാഷ്ട്രീയ പ്രശന്മായും മാറിയിരുന്നു. അന്നത്തെ പീരുമേട് എം.എല്‍.എയും ഭരണകക്ഷി അംഗവുമായിരുന്ന സി.എ. കുര്യന്റെ നിരാഹാര സത്യഗ്രഹമാണ് മുല്ലപ്പെരിയാറിന് രാഷ്ട്രീയ നിറംപകര്‍ന്നത്. അണക്കെട്ട് സുരക്ഷിതമല്ലാത്തതിനാല്‍ ജലനിരപ്പ് കുറക്കണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ടാ
യിരുന്നു ഇപ്പോള്‍ എ. ഐ. ടി. യു. സി സംസ്ഥാന പ്രസിഡന്റായ  കുര്യന്റെ നിരാഹാര സമരം. 1979^ല്‍ കേന്ദ്ര ജലകമീഷന്റെ സന്ദര്‍ശനത്തിന് കാരണമായതും കുര്യന്റെ ഇടപെടലായിരുന്നു.
ജലനിരപ്പ് 136 അടിയായി കുറക്കാന്‍ നിര്‍ദേശത്തിനൊപ്പം ഡാം ബലപ്പെടുത്താന്‍ ഹ്രസ്വകാല ^ ദീര്‍ഘകാല നടപടികളും നിര്‍ദേശിച്ചിരുന്നു.സ്പില്‍വേയിലെ വെന്റിലേറ്ററുടെ എണ്ണം 13 ആയി ഉയര്‍ത്താനും നിര്‍ദേശിക്കപ്പെട്ടു. 136 അടിക്ക് മേലെയുള്ള ജലം പെരിയാറിലേക്ക് ഒഴുക്കാനായിരുന്നു ഇത്. എന്നാല്‍, ജലനിരപ്പ് പലപ്പോഴും 136 അടി കഴിഞ്ഞിട്ടും  വെള്ളം കവിഞ്ഞൊഴുകിയില്ല.
ഡാം ബലപ്പെടുത്തല്‍ ജോലികള്‍ പൂര്‍ത്തിയായതും ജലനിരപ്പ് 155 അടിയായി ഉയര്‍ത്താന്‍ അനുവദിക്കണമെന്നും ആവശ്യപ്പെട്ട് തമിഴ്നാട് പല തവണ കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാറിനെ സമീപിച്ചു. എന്നാല്‍, ഡാം സുരക്ഷിതമല്ലെന്നും മുല്ലപെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് തകര്‍ന്നാല്‍ ഇടുക്കി, കോട്ടയം, എറണാകുളം ജില്ലകള്‍ പൂര്‍ണമായും തുടച്ചു നീക്കപ്പെടുമെന്നുമുള്ള സാങ്കേതിക സമിതി റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ കേരളം അനുമതി നിഷേധിക്കുകയാണ്.
ഒടുവിലാണ് തര്‍ക്കം കോടതിയിലെത്തിയത്. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് ബലപ്പെടുത്തല്‍ ജോലികള്‍ക്കായി പെരിയാര്‍ കടുവാ സങ്കേതത്തില്‍നിന്നും പാറ പൊട്ടിക്കുന്നത് കേരള വനം ^വന്യജീവി വകുപ്പ് തടഞ്ഞതിന്റെ പേരില്‍ തമിഴ്നാടിന്റെ കരാറുകാരന്‍ സുന്ദശം 1997 മാര്‍ച്ച് 12^ന് കേരള ഹൈക്കോടതിയില്‍ ഹരജി നല്‍കി. ഇതടക്കം ആറ് ഹരജികളാണ് 1997^ '98 വര്‍ഷങ്ങളിലായി മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ ഹൈക്കോടതിയിലെത്തിയത്. ഇതില്‍ തമിഴ്നാടിന്റെ കരാറുകാരന്‍ മാത്രം ഇടക്കാല ഉത്തരവ് ലഭിച്ചു. കാസ്കേഡ് ടൈപ്പ് ജോലികള്‍ മാത്രം ചെയ്യാനും ജലനിരപ്പ് 136 അടിയില്‍ കൂടുതല്‍ ഉയര്‍ത്തരുതെ
ന്നും നിര്‍ദേശിച്ച് 1997 ഏപ്രില്‍ എട്ടിന് കേരള ഹൈക്കോടതി അനുമതി നല്‍കി.
ഇതേസമയത്ത് തന്നെയാണ് ജലനിരപ്പ് ഉയര്‍ത്തണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ട് തമിഴ്നാട് ഹൈക്കോടതിയില്‍  ഹരജി വന്നത്. ജനതാ പാര്‍ട്ടി പ്രസിഡന്റ് ഡോ. സുബ്രഹ്മണ്യസ്വാമിയും ഹരജിക്കാരനായിരുന്നു. ഒരേ വിഷയത്തില്‍ രണ്ട് ഹൈക്കോടതികളില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ഹരജികളില്‍ വ്യത്യസ്ത വിധി വന്നാല്‍ ഭ
രണഘടനാ പ്രതിസന്ധി ഉണ്ടാകുമെന്നും അതിനാല്‍ ഹരജികള്‍ സുപ്രീംകോടതി കേള്‍ക്കണമെന്നും ആവശ്യപ്പെട്ട് 1998 ഡിസംബര്‍ 14^ന് തമിഴ്നാട് സുപ്രീം കോടതിയില്‍ ഹരജി നല്‍കി. സുപ്രീം കോടതി ഹരജി പരിഗണിച്ചപ്പോള്‍ കേരളം എതിര്‍ത്തു. അന്തര്‍ സംസ്ഥാന തര്‍ക്കമായതതിനാല്‍ കേസ് കേള്‍ക്കാന്‍ സുപ്രീം കോടതിക്ക് അധികാരമില്ലെന്നായിരുന്നു കേരളത്തിന്റെ വാദം. എങ്കിലും ഹരജി പരിഗണനക്കെ
ടുത്തു. ഇരു സംസ്ഥാനങ്ങളിലെയും മുഖ്യമന്ത്രിമാര്‍ ചര്‍ച്ച നടത്താനും റിപ്പോര്‍ട്ട് നല്‍കാനുമായിരുന്നുസുപ്രീം കോടതി നിര്‍ദേശം.
2000 ഏപ്രില്‍ അഞ്ചിന് മുഖ്യമന്ത്രിമാരായ ഇ.കെ. നായനാരും എം. കരുണാനിധിയും തിരുവനന്തപുരത്ത് ചര്‍ച്ച നടത്തിയെങ്കിലും ഫലം കണ്ടില്ല. ഇതേതുടര്‍ന്ന്, മുഖ്യമന്ത്രിമാരെ ക്ഷണിച്ച് ചര്‍ച്ച നടത്താന്‍ കേന്ദ്ര ജലവിഭവ മന്ത്രിയോട് 2000 ഏപ്രില്‍ 28^ന് സുപ്രീം കോടതി നിര്‍ദേശിച്ചു. അന്നത്തെ കേന്ദ്ര മന്ത്രിഡോ. സി.പി. താക്കൂര്‍ 2000 മെയ് 19^നാണ് മുഖ്യമന്ത്രിമാരെ ദല്‍ഹിക്ക് വിളിച്ചത്. മുല്ലപ്പെരിയാറിനെ കുറി
ച്ച് പഠനം നടത്താന്‍കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാറിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ വിദഗ്ധ സമിതിയെ നിയോഗിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചത് ഈ യോഗമാണ് എന്നാല്‍, വിഷയ നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ (ടേംസ് ഓഫ് റഫറന്‍സ്) തീരുമാനിച്ചിരുന്നില്ല. 2000 ജൂണ്‍ 14^ന് ഡോ. ബി.കെ. മിത്തന്‍ ചെയര്‍മാനായി ഏഴംഗ സമിതിയെ കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാര്‍ നിയോഗിച്ചപ്പോഴാണ് വിഷയ
നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ കേരളം അറിയുന്നത്. ഇതിനോട് യോജിക്കില്ലെന്ന് അറിയിച്ച് കേരളം വിട്ടുനിന്നുവെങ്കിലും സെപ്തംബറില്‍ കേസ് പരിഗണിച്ച സുപ്രീം കോടതി കേരള നിലപാടിനെ വിമര്‍ശിച്ചു. തുടര്‍ന്നാണ് മുന്‍ കെ.എസ്.ഇ.ബി അംഗം എം.കെ.പരമേശ്വരന്‍ നായരെ വിദഗ്ധ സമിതിയിലേക്ക് കേരളം നാമനിര്‍ദേശം ചെയ്തത്.
2000 ഒക്ടോബര്‍ 10^ന് വിദഗ്ധ സമിതി മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ സന്ദര്‍ശിച്ചു. തുടര്‍ന്ന് അന്നും പിന്നേറ്റുമായി യോഗം ചേര്‍ന്നപ്പോള്‍ തന്നെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ മെയിന്‍ ഡാമിനോട് ചേര്‍ന്ന ബേബി ഡാമിന്റെ ബലക്ഷയം കേരളം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. ഇതേ തുടര്‍ന്നാണ് ന്യുദല്‍ഹിയിലെ സി.എസ്.എം.ആര്‍.എസ് എന്ന സ്ഥാപനത്തെ പഠനത്തിനായി ചുമതലപ്പെടുത്തിയത്. 2000^ത്തില്‍ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ മേഖലയിലുണ്ടായ ഭൂചലനം കൂടി കണക്കിലെടുത്ത് വേണം പഠനമെന്നും കേരളം ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു.സി.എസ്.എം.ആര്‍.എസിന്റെ റിപ്പോര്‍ട്ടാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ജലനിരപ്പ് 142 അടിയായി ഉയര്‍ത്താനുള്ള സുപ്രീം കോടതി വിധിക്ക് അടിസ്ഥാനം. പ്രധാന ഡാമിന് കുഴപ്പമില്ലെന്നും ബേബി ഡാമിലെ ജലനിരപ്പ് 142 അടി കഴിഞ്ഞാല്‍ മര്‍ദം രൂപപ്പെട്ട് വരുന്നതിനാല്‍ അടിയന്തരമായി അറ്റകുറ്റപ്പണികള്‍ നടത്താനുമായിരുന്നു സി.എസ്.എം.ആര്‍.എസിന്റെ റിപ്പോര്‍ട്ട്. മുല്ലപ്പെരിയാറില്‍ 142 അടി വെളളം സംഭരിക്കാമെന്നും ജലനിരപ്പ് 152 അടിയായി ഉയര്‍ത്തണമെങ്കില്‍ ബേബി ഡാം ബലപ്പെടുത്തണമെന്നും നിര്‍ദേശിച്ചു. കേരള പ്രതിനിധി എം.കെ. പരമേശ്വരന്‍ നായരുടെ വിയോജന കുറിപ്പോടെ 2001 മാര്‍ച്ചിലാണ് മിത്തല്‍ കമ്മിറ്റി റിപ്പോര്‍ട്ട് സുപ്രീം കോടതിക്ക് സമര്‍പ്പിച്ചത്.2005 നവംബറില്‍ കേസില്‍ വാദം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയെങ്കിലും 2006 ഫെബ്രുവരി 27^നാണ് സുപ്രീം കോടതിവിധി പ്രഖ്യാപിച്ചത്. ജലനിരപ്പ് 142 അടിയായി ഉയര്‍ത്താനും ബേബി ഡാമും എര്‍ത്തന്‍ ഡാമും ബലപ്പെടുത്തുന്നതിന് അനുമതി നല്‍കാന്‍ കേരളത്തോട് നിര്‍ദേശിക്കുന്നതുമായിരുന്നു വിധി.
ഡാം സുരക്ഷ അതോറിട്ടി
സുപ്രീം കോടതി വിധിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് 2006 മാര്‍ച്ച് 14, 15 തിയതികളില്‍ കേരള നിയമസഭയുടെ പ്രത്യേക സമ്മേളനം ചേര്‍ന്നത്. നിയമസഭ തെരഞ്ഞെടുപ്പിനായി സഭ പിരിഞ്ഞ ശേഷമാണ് പ്രത്യേക അനുമതിയോടെ വീണ്ടും സമ്മേളിച്ചത്. 2003^ലെ കേരള ജലസേചനവും ജല സംരക്ഷണവും നിയമം ഭേദഗതി ചെയ്യാനും ഡാം സുരക്ഷാ അതോറിറ്റിക്ക് കൂടുതല്‍ അധികാരങ്ങള്‍ നല്‍കാനും മാത്രം ലക്ഷ്യമിട്ടാണ് സഭ സമ്മേളിച്ചത്. ഇതനുസരിച്ച്, കേരളത്തിനകത്തെ മുഴുവന്‍ ഡാമുകളുടേയും പട്ടികയില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തി, ഓരോ ഡാമിന്റേയും പരമാവധി ജലനിരപ്പും നിശ്ചയിച്ചു. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാമിന്റെ പരമാവധി ജലനിരപ്പ് 136 അടിയായി നിജപ്പെടുത്തി. ഇതിനെ ചോദ്യം ചെയ്ത് തമിഴ്നാട് വീണ്ടും സുപ്രീം കോടതിയെ സമീപിച്ചു. ഇതിനിടെ, പ്രശ്നത്തില്‍ ഇടപടണമെന്ന് കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാറിനോട് കേരളം ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തിരുന്നു
കേസ് സുപ്രീം കോടതി പരിഗണനക്കെടുത്തപ്പോള്‍, കേന്ദ്രം ഇടപെടുമെന്നത് കേരളം അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു. കേന്ദ്ര ജലവിഭവ മന്ത്രിയുടെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ യോഗം ചേര്‍ന്നുവെങ്കിലും ഗുണം ചെയ്തില്ല. മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ യോഗത്തിന് മുന്നോടിയായി 2006 നവംബര്‍ 20^ന് കേരളത്തില്‍ സര്‍വ്വകക്ഷി യോഗം ചേര്‍ന്നു. ഇപ്പോഴത്തെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടിന് പകരം പുതിയ ഡാം എന്നതാണ് കേരളം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന നിര്‍ദേശം. ഡാം നിര്‍മിക്കുന്നതിന് അനുയോജ്യമായ സ്ഥലം കണ്ടെത്താന്‍ കേരള സര്‍ക്കാര്‍ കമ്മിറ്റിയേയും നിയോഗിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോഴത്തെ ഡാമിന് കുറച്ച് താഴെയായി അണക്കെട്ട് നിര്‍മിക്കാമെന്നാണ് കമ്മിറ്റി ശിപാര്‍ശ ചെയ്തിട്ടുള്ളത്.
എന്നാല്‍, പുതിയ ഡാമിനോട് തമിഴ്നാട് യോജിക്കുന്നില്ല. ഇപ്പോഴത്തെ അണക്കെട്ട് ബലപ്പെടുത്തിയതിനാല്‍ പുതിയ ഡാമിന്റെ കാര്യമില്ലെന്നാണ് അവരുടെ വാദം. മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടില്‍ ചോര്‍ച്ച കണ്ടെത്തുകയും ഡാം ബലപ്പെടുത്തണമെന്ന് കേന്ദ്ര ജലകമീഷന്‍ നിര്‍ദേശം നല്‍കുകയും ചെയ്തിരുന്ന വേളയില്‍ പുതിയ ഡാം നിര്‍മിക്കാമെന്ന് തമിഴ്നാട് അറിയിച്ചിരുന്നതാണ് എന്നാല്‍, കേരളം അന്ന് ആ നിര്‍ദേശത്തെ എതിര്‍ത്തു.
മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ തര്‍ക്കം വീണ്ടും കേന്ദ്രത്തിലേക്ക്
വിദഗ്ദ സമിതി റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് അടുത്ത നാളില്‍ മുഖ്യമന്ത്രിയും ജല വിഭവ മന്ത്രിയും പ്രധാന മന്ത്രിയെ സന്ദര്‍ശിച്ച് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ പ്രശ്നത്തില്‍ ഇടപ്പെടണമെന്ന് അഭ്യര്‍ത്ഥിച്ചത്. ഇതനുസരിച്ച് കേരള, തമിഴ്നാട് മുഖ്യമന്ത്രിമാരുടെ  യോഗം വിളിക്കാന്‍ കേന്ദ്രം തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ തമിഴ്നാടിനെര്‍ നിലപാട് ഇനിയും വ്യക്തമായിട്ടില്ല. മന്ത്രി ദുരൈ മുരുകന്‍ കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്ന മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അടക്കമുള്ള വകുപ്പുകള്‍ മുഖ്യമന്ത്രി എം. കരുണാനിധി ഏറ്റെടുക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. തമിഴ്നാടിലെ ആദ്യ ഡി. എം. കെ മന്ത്രിസഭയിലും ഈ വകുപ്പുകള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്നത് കരുണാനിധിയായിരുന്നു.
കേന്ദ്ര മന്ത്രിമാരായ പി. ചിദംബരം, എം. അഴഗിരി എന്നിവരുടെതടക്കം മധ്യ തമിഴ്നാടിലെ മണ്ഡലങ്ങളിലൂടെ ഒഴുകുന്നത് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വെള്ളമാണ്.
പുതിയ അണക്കെട്ട് എന്ന ഏക അജണ്ടയാണ് കേരളം മുന്നോട്ട് വെക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ അതിലും പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഏറെയുണ്ട്. 2885 ലാണ് കരാര്‍ അവസാനിക്കൂവെന്നതിനാല്‍ പുതിിയ അണക്കെട്ടിന്റെ ആയുസ് ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടണം. ഒരു നൂറ്റാണ്ട് മുമ്പ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ കരാര്‍ ഒപ്പിടുമ്പോള്‍ അന്നത്തെ മഹാരാജാവിന് പിഴവ് പറ്റിയെന്ന് വിലപിക്കുമ്പോള്‍, അത്തരമൊരു തെറ്റ് ഇനിയും ആവര്‍ത്തിക്കണമോ?  മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അനുബന്ധ കരാര്‍, പി. എ. പി കരാര്‍ എന്നിവയുടെ കാര്യത്തില്‍ 1970 ലെ സര്‍ക്കാരിനെ ഇപ്പോഴും കുറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. അന്ന് മുഖ്യമന്ത്രിയായിരുന്നസി. അച്യുതമേനോനും ജലസേചന മന്ത്രിയായിരുന്ന എസ്. എസ്. പിയിലെ ഒ. കോരനും കരാറുകള്‍ ഒപ്പിടാന്‍ അനുമതി നല്‍കുമ്പോള്‍ കേരളം ജലഷാമവും വൈദ്യുതി ക്ഷാമവും  അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍, ഇന്നോ?

Mullaperiyar Judgement

IN THE SUPREME COURT OF INDIA

Civil Writ Petition No. 386 of 2001 with TC (C) Nos. 56-59 and 96-99 of 2002

Decided On: 27.02.2006

Appellants: Mullaperiyar Environmental Protection Forum
Vs.
Respondent: Union of India (UOI) and Ors.

Hon'ble Judges: Y.K. Sabharwal, C.J., C.K. Thakker and P.K. Balasubramanyan, JJ.

Counsels: 
For Appearing Parties: A. Sharan, ASG, Ranjit Kumar, V.A. Bobde, T.L.V. Iyer, T.S. Doabia, A.K. Ganguli and E.M.S. Natchiappan, Sr. Advs., C.K. Sasi, R. Ayyam Perumal, S. Vallinayagam, G. Umapathy, Ramesh Babu M.R., S.W.A. Qadri, Navin Prakash, D.S. Mahra, S.N. Terdal, B.V. Balaram Das, P.N. Ramalingam (N.P.), K.R. Sasiprabhu (N.P.), T. Kanaka Durga (N.P.), S. Ravi Shankar, R. Yamunah Nachiar, Hemanandhini Deori, R.D. Upadhyay (N.P.), R. Nedumaran and V. Rajiv Rufus, Advs. and Roxna Swamy, Adv. for Party-in-Person (N.P.)

Subject: Environment

Acts/Rules/Orders: Constitution of India - Articles 3, 4, 246, 262, 262(1), 263 and 363; Kerala Forest Act, 1961 - Section 85(3); Wild Life (Protection) Act, 1972 - Section 26A;States Re-organisation Act, 1956 - Section 108; Inter-State Water Disputes Act, 1956 - Sections 2, 2(17) and 11; States Organisation Act; Forest (Conservation) Act, 1980 - Section 2

Cases Referred: Madhav Rao Scindia v. Union of India MANU/SC/0050/1970

JUDGMENT

Y.K. Sabharwal, C.J.

1. Mullaperiyar reservoir is surrounded by high hills on all sides with forest and is a sheltered reservoir. The orientation of the dam is such that the direction of wind in the south west monsoon would be away from the dam. It is said that for past 100 years, Tamil Nadu Government Officers have been approaching the reservoir during the flood season only from Thekkady side in a boat and have not noticed any significant wave action.

2. The main question to be determined in these matters is about the safety of the dam if the water level is raised beyond its present level of 136 ft. To determine the question, we may first narrate factual background.

3. An agreement dated 29th October, 1886 was entered into between the Maharaja of Travancore and the Secretary of State for India in Council whereunder about 8000 acres of land was leased for execution and preservation of irrigation works called 'Periyar Project'. In pursuance of the said agreement, a water reservoir was constructed across Periyar river during 1887-1895. It is known as Mullaperiyar Dam consisting of main dam, baby dam and other ancillary works.

4. The salient features of the dam as mentioned in the agreement are as follows:

������� Type of Dam�������������������� Masonry Dam

Length of the main dam���������� 1200 ft. (365.76 mt.)

Top of the dam������������������ 155 ft. (47.24 mt.)

Top of solid parapet������������ 158 ft. (48.16 mt.)

Maximum height of dam

(from deepest foundation)������� 176 ft. (53.64 mt.)

FRL (Full Reservoir Level)������ 152 ft. (46.33 mt.)

MWL (Design)�������������������� 155 ft. (47.24 mt.)

Crest level of spillway��������� 136 ft. (41.45 mt.)

Maximum water level reached����� 154.80 ft. (47.18mt)

During floods (till date)���������� on 03.01.43

Spillway capacity��������������� 10 vents of 36' x 16'

���������������������������������������� (10.97 m. x 4.88 m.)

Storage Capacity (gross)�������� 443.23 m.cu.m

���������������������������������������� (15.662 TMC.ft)

Live capacity������������������� 299.13 m.cu.m.

���������������������������������������� (10.563 TMC)

Irrigation benefit in Tamil Nadu���� 68558 ha.

����������������������������������������(169408.68 acres)

Length of Baby dam�������������� 240 ft.(73.15 mt.)

5. In the past, reservoir was filled up to full level of 152 ft. as per the agreement. The agreement was modified in the year 1970. The State of Tamil Nadu was allowed to generate electricity from the project and it surrendered fishing rights in the leasehold land in favour of State of Kerala. It also agreed to pay annually a sum specified in the agreement to the State of Kerala. The Government of Kerala was also granted right of fishing over and upon the waters, tanks and ponds in the land and agreed that the principal deed and all the conditions shall remain intact without affecting in any way the irrigation and power right of the Government of Tamil Nadu.

6. According to the petitioner, there was leakage in the gallery of the dam which affected its security and, therefore, the water level was stopped at 136 feet. In view of such situation, the Central Water Commission (CWC) inspected the dam, held meetings with representatives of both the States of Kerala and Tamil Nadu for considering ways and means to strengthen the Mullaperiyar Dam. At the meeting, certain decisions were taken for the purpose of ensuring security and safety of reservoir and by taking several necessary measures. Three types of measures were envisaged, namely, (i) emergency measures, (ii) middle term measures, and (iii) long term measures. The progress of implementation of measures was also reviewed in the meetings held in 1980, 1983, 1996 and 1997. In this light, it is claimed that water level cannot be raised from its present level of 136 feet.

7. In view of apprehension expressed in the light of leakage, in the year 1979 the water level was allowed upto 136 ft. instead of 152 ft. After thorough study and considering all aspects, the CWC felt that certain steps were required to be taken immediately and both the States of Tamil Nadu and Kerala ought to cooperate. On taking those steps, water would be allowed to be filled upto 142 feet. Some other steps were also suggested for allowing the water to be filled in at the full level of 152 feet. The State of Kerala expressed reservations against the report submitted by CWC and according to a dissent note, appended by the representative of the State of Kerala, the water level could not be allowed to be raised beyond 136 feet. For the present, the only question is whether water level can be allowed to be increased to 142 feet or not.

8. The State of Kerala has filed an affidavit justifying its stand of not allowing raising of water level from 136 feet. According to it, the life of the dam was said to be 50 years from the date of construction. Since it had completed more than 100 years, it had served the useful life. It was, therefore, dangerous to allow raising of water level beyond 136 feet. It was also stated that if something happens to the dam, serious consequences could ensue and three adjoining districts could be completely wiped out and destroyed. It was also the stand of the State that the dam was constructed at a time when the design and construction techniques were in infancy. There was no testing laboratory to get accurate and detailed tests of construction materials. The stress and other elements were observed in the dam right from the initial filling and remained there in spite of remedial measures taken out. Moreover, there were frequent tremors occurring in that area and in case of an earthquake, it could result in serious calamities and total destruction of life and property. It was also alleged that the technical officials of CWC had submitted the report without effective participation of the technicians from Kerala and view points of Kerala had not been considered at all. According to the State, CWC also could not be considered as the highest technical body in the country for giving technical advice and the decision taken by CWC without consultation of State ofKerala, was not binding on the State.

9. On the other hand, the State of Tamil Nadu said that the apprehension voiced by the State of Kerala was totally ill-founded, baseless and incorrect and based on mere figment of imagination. CWC was the highest technical authority with the required expertise on the subject. It had inspected the dam in detail and found various allegations as incorrect and baseless. It also stated that an expert committee was constituted in pursuance of an order passed by this Court and a report was submitted in the year 2001. As per the report, water level deserves to be allowed to be raised upto 142 feet as an interim measure on taking certain steps and after execution of the strengthening measure in respect of Baby Dam, earthen bund and on completion of remaining portion, the water level could be allowed to be restored at FRL i.e. 152 feet. Unfortunately, however, the State of Kerala did not cooperate and did not allow increase of water level even upto 142 feet. It was stated that the committee consisting of experts considered the question and thereafter various recommendations were made and actions were suggested. It was, therefore, not open to the State of Kerala to refuse to cooperate and not to accept the suggestions and the recommendations of CWC. According to the State ofTamil Nadu, its prayer for raising water level upto 142 feet at the initial stage and 152 feet at the final stage deserves to be accepted. A Committee was constituted with terms of reference as under:

(a) To study the safety of Mulla Periyar Dam located on Periyar river in Kerala with respect to the strengthening of dam carried out by the Govt. of Tamil Nadu in accordance with the strengthening measures suggested by CWC and to report/advise the Hon'ble Minister of Water Resources on the safety of the dam.

(b). To advise the Hon'ble Minister of Water Resources regarding raising of water level in Mulla Periyar reservoir beyond 136 ft. (41.45 m) as a result of strengthening of the dam and its safety as at (a) above.

The Committee will visit the dam to have first hand information and to assess the safety aspects of the dam. It will hold discussions with Secretary, Irrigation of the Kerala Govt. as well as Secretary, PWD, Govt. of Tamil Nadu with respect to safety of the dam and other related issues.

10. According to the State of Tamil Nadu, the Committee after inspecting the dam and after holding discussions with the officials of the two States, submitted its interim report wherein recommendations were made as under:

1. The Tamil Nadu PWD Department should immediately test the masonry of the Baby dam to find out the permissible tensile strength that can be adopted for the lime surkhy mortar used in the construction of Baby dam. Central Soil and Materials Research Station (CSMRS), Government of India, New Delhi, should carry out these tests. CSMRS are specialist in carrying out geophysical and core tests and have a good reputation. These tests should be carried out in the presence of the representatives of Tamil Nadu PWD, Irrigation Department, Government of Kerala and CWC. The results of these tests should be made available to the Committee by end of November, 2000. The Government of Kerala should permit Tamil Nadu PWD & CSMRS to carry out these tests without any hindrance.

2. Core samples of Baby dam shall also be extracted and tested by CSMRS, New Delhi, at the upstream and downstream faces of the dam. These results may be used to develop co- relation between the actual tests and the results obtained by geophysical testing.

3. The strengthening measures pertaining to the Baby dam and the earthen bund as already suggested by the CWC and formulated by the Government of Tamil Nadu should be carried out at the earliest. Government of Kerala is requested to allow the execution of strengthening measures of the Baby dam and earthen bund immediately.

4. Raising of water level beyond 136 ft. (41.45 m) will be decided after obtaining the tensile and compressive strength of the masonry of the Baby dam.

11. The final report of the committee shows that certain more steps were required to be taken before raising of reservoir level upto FLR i.e. 152 feet and those recommendations are:

1. The strengthening measures pertaining to Baby dam and the earthen bund, as already suggested by CWC and formulated by the Government of Tamil Nadu, should be carried out at the earliest.

2. Government of Kerala should allow the execution of strengthening measures of Baby dam, earthen bund and the remaining portion of about 20 m of parapet wall on the main Mulla Periyar Dam upto EL 160 ft. (48.77 m) immediately.

3. CWC will finalise the instrumentation for installation at the main dam. In addition, instruments will be installed during strengthening of Baby dam, including the earthen bund, so that monitoring of the health of Mulla Periyar dam, Baby dam and earthen bund can be done on a continuous basis.

4. The water level in the Mulla Periyar reservoir be raised to a level where the tensile stress in the Baby dam does not exceed 2.85 t/m2 (as suggested by Shri Parameswaran Nair, Kerala representative) especially in condition E (full reservoir level with earthquake) as per BIS Code IS 6512-1984 with ah= 0.12 g and analysis as per clause Nos. 3.4.2.3 and 7.3.1 of BIS Code 1893-1984.

5. The Committee Members discussed the issue of raising of water level above EL 136.00 ft. (41.45 m) after studying the analysis of safety of Baby dam. Prof. A. Mohanakrishnan, Member of Tamil Nadu Government, opined in the light of para 4 that the water level should be raised upto at least EL 143.00 ft. (43.59 m) as the tensile stresses are within the permissible limits. Shri M.K. Parameswaran Nair, Member of Kerala Government did not agree to raise the water level above EL 136.00 ft. (41.45 m). However, the Committee after detailed deliberations, has opined that the water level in the Mulla Periyar reservoir be raised to EL 142.00 ft. (43.28 m) which will not endanger the safety of the Main dam, including spillway, Baby dam and earthen bund. The abstracts of the calculations for stress analysis are enclosed as Annex. XIX.

6. This raising of reservoir level upto a level where the tensile stress does not exceed 2.85 t/m2 during the earthquake condition is an interim measure and further raising of water level to the FRL EL 152.00 ft. (46.33 m) [original design FRL of the Mulla Periyar Reservoir] be studied after the strengthening measures on Baby dam are carried out and completed.

12. The State of Kerala continued to resist raising of water level. The objections raised by the representative of State of Kerala were considered by the Expert Committee and taking into account the matter in its entirety and keeping in view the safety of dam, certain suggestions were made. It required the State of Tamil Nadu to take those steps. The Expert Committee stated that it was equally obligatory on the part of State of Kerala to act in accordance with the suggestions and recommendations made by the CWC and that the State of Kerala cannot refuse to cooperate on the ground that raising of water level would cause serious problem in spite of the report of the Expert Committee and recommendations and decision by CWC.

13. In the writ petition filed by Mullaperiyar Environmental Protection Forum, various prayers have been made. They have, inter alia, prayed that agreements of 1886 and 1970 be declared as null and void and consequential relief be granted and also that Section 108 of the States Re-organisation Act, 1956, be declared ultra vires and unconstitutional as it encroaches upon legislative domain of the State Legislature under Entry 17 of List II of the Seventh Schedule of the Constitution of India.

14. The petitioner has also raised objection about the legality of the agreement between the Maharaja of Travancore and the Governor General. It is claimed that the agreement was entered into in 'unholy' haste and virtually it was thrust upon and the Maharaja was forced to accept it. It was also submitted that under Section 108 of the States Re-organization Act, any agreement or arrangement entered into by Central Government and one or more existing States relating to the right to receive and utilize water can continue to remain in force subject to certain adaptations and modifications as may be agreed upon between the successor States. Since there was no such agreement after November 1, 1957, the agreement would not continue to remain in force. It also pleaded that the agreements are not covered by Entry 56 of List I of Seventh Schedule of the Constitution of India and hence Parliament has no power to make any law in respect thereof.

15. On the other hand, the State of Taml Nadu seeks directions for raising of water level to 142 ft. and later, after strengthening, to its full level of 152 ft. On Section 108 of the States Reorganisation Act, the stand taken by the State of Tamil Nadu is that this Section, in pith and substance, deals with "continuance of agreements and arrangements relating to certain irrigation, power or multipurpose projects" and it figures in the Act under which the present State of Kerala was formed.

16. According to the State of Tamil Nadu, the Act was not an enactment made in exercise of Parliament's legislative power under Entry 56 of List I, but was an enactment covered by Articles 3 & 4 of the Constitution of India which provides for formation of new States and making of supplemental, incidental and consequential provisions. The pre-existing contractual obligation was reasserted and reaffirmed by the State of Kerala after its formation by signing fresh agreements in 1970. It is also urged that the Lists in Schedule Seven have no applicability as the point in issue is governed by Articles 3 & 4 of the Constitution of India.

17. Another contention urged for the petitioner is that in the light of later development of law, the agreement of 1886 stands frustrated. It was submitted that the lease land was declared as reserve forest in the year 1899 by the erstwhile State of Travancore under the Travancore Forest Act. The notification remained in force under Sub-section (3) of Section 85 of the Kerala Forest Act, 1961. In 1934, Periyar Wildlife Sanctuary had been declared as a 'sanctuary' covering the grassy area, marshy areas, swamps of Mullaperiyar Dam which was expanded to 777 sq. kms. under the Wild Life Protection Act, 1972. Taking into account its importance as a well known habitat of tigers which is a highly endangered species, the sanctuary has been declared as "Periyar Tiger Reserve" in 1978 under the special management programme known as 'Project Tiger'. It was said to be the oldest sanctuary in the State of Kerala which played a very important role in bio-diversity conservation inWestern Ghats. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) has declared it as a bio- diversity hot spot. According to the petitioner, the forest land immediately above the present maximum water level at 136 feet has special significance from bio-diversity point of view as it comprises different types of habitats like grassy areas, marshy areas, swamps and areas covered with trees. These are the prime habitats used by most of the wild animalsespecially larger herbivores, carnivores and amphibians. The birds like darter and cormorants nest on the tree stumps which stand out distributed in the reservoir.Raising of water level would submerge these stumps and upset the nesting and reproduction of birds. The submergence of the forest above 136 ft. would adversely affect the bio-diversity therein and in the neighbouring forests both in terms of flora and fauna. Further, it is urged that raising of water level would also seriously affect the ecology and economy of the State of Kerala. Having regard to these developments, the State of Tamil Nadu is not entitled to increase the water level.

18. According to the State of Tamil Nadu, Periyar Project was completed in the year 1895. The Declaration of area as Reserved Forest was made in 1899. Moreover, the declaration has not adversely affected the interest of the petitioner or the State of Kerala. According to the State of Tamil Nadu, the provisions of Kerala Forest Act, 1961 and the Wild Life Protection Act, 1972 have no applicability to the case in hand. It is also urged that raising of water level in any case would not adversely affect the natural environment. Further, according to the State of Tamil Nadu, the submergence of land due to raising of water level from 136 feet to the designated FRL 152 feet would cover only 11.2 sq. kms. The percentage of area that gets submerged is only 1.44% of the total area which is very meager. It was also asserted that the raising of water level will not affect Wildlife habitat, on the contrary it would improve the Wildlife habitat. The restoration of water level will in no way affect the flora and fauna as alleged nor affect the nesting and reproduction of birds. Higher water level will facilitate better environment for flora and fauna to flourish better. It will lead to development of new flora and fauna and will also act as resting place for migratory birds and number of rare species of birds. The increase of water level in the reservoir will also increase tourist attraction and generate more funds for the State of Kerala and also result in increase of aquatic life and since the fishery rights are with the State of Kerala, it will enable the said State to generate more funds.

19. In the aforesaid background, the questions that arise for determination are these:

1. Whether Section 108 of the States Reorganisation Act, 1956 is unconstitutional?

2. Whether the jurisdiction of this Court is barred in view of Article 262 read with Section 11 of the Inter-State Water Disputes Act, 1956?

3. Whether Article 363 of the Constitution bars the jurisdiction of this Court?

4. Whether disputes are liable to be referred to Arbitration?

5. Whether the raising of water level of the reservoir from 136 ft. to 142 ft. would result in jeopardising the safety of the people and also degradation of environment?

1. RE: Validity of Section 108 of the States Reorganisation Act, 1956 (For short 'the Act').

20. The contention urged is that the subject matter of water is covered by Entry 17 of the State List under the Seventh Schedule of the Constitution and, therefore, Section 108 which, inter alia, provides that any agreement or arrangement entered into between the Central Government and one or more existing States or between two or more existing States relating to distribution of benefits, such as the right to receive and utilise water or electric power, to be derived as a result of the execution of such project, which was subsisting immediately before the appointed day shall continue in force, would be outside the legislative competence of the Parliament for the same does not fall in List I of Seventh Schedule, it falls in List-II. The Act was enacted to provide for the reorganisation of the States of India and for matters connected therewith as stipulated by Article 3 of the Constitution. The said Article, inter alia, provides that the Parliament may by law form a new State by separation of territory from any State or by uniting two or more States or parts of States or by uniting any territory to a part of any State. Article 4, inter alia, provides that any law referred to in Article 2 or 3 shall contain such provisions for the amendment of the First Schedule and the Fourth Schedule of the Constitution as may be necessary to give effect to the provisions of the law and may also contain such supplemental, incidental and consequential provisions as Parliament may deem necessary. The creation of new States by altering territories and boundaries of existing States is within the exclusive domain of Parliament. The law making power under Articles 3 and 4 is paramount and is not subjected to nor fettered by Article 246 and Lists II and III of the Seventh Schedule. The Constitution confers supreme and exclusive power on Parliament under Articles 3 and 4 so that while creating new States by reorganisation, the Parliament may enact provisions for dividing land, water and other resources; distribute the assets and liabilities of predecessor States amongst the new States; make provisions for contracts and other legal rights and obligations. The constitutional validity of law made under Articles 3 and 4 cannot be questioned on ground of lack of legislative competence with reference to the lists of Seventh Schedule. The new State owes its very existence to the law made by the Parliament. It would be incongruous to say that the provision in an Act which gives birth to a State is ultra vires a legislative entry which the State may operate after it has come into existence. The power of the State to enact laws in List II of Seventh Schedule are subject to Parliamentary legislation under Articles 3 and 4. The State cannot claim to have legislative powers over such waters which are the subject of Inter-State agreement which is continued by a Parliamentary enactment, namely, the States Organisation Act, enacted under Articles 3 and 4 of the Constitution of India. The effect of Section 108 is that the agreement between the predecessor States relating to irrigation and power generation etc. would continue. There is a statutory recognition of the contractual rights and liabilities of the new States which cannot be affected unilaterally by any of the party States either by legislation or executive action. The power of Parliament to make law under Articles 3 and 4 is plenary and traverse over all legislative subjects as are necessary for effectuating a proper reorganisation of the States. We are unable to accept the contention as to invalidity of Section 108 of the Act.

2. RE: Whether the jurisdiction of this Court is barred in view of Article 262 read with Section 11 of the Inter-State Water Disputes Act, 1956?

21. Article 262 provides that Parliament may by law provide for the adjudication of any dispute or complaint with respect to the use, distribution or control of the waters of, or in, any inter-State river or river valley. The jurisdiction of the Courts in respect of any dispute or complaint referred to in Article 262(1), can be barred by Parliament by making law. The Inter-State Water Disputes Act, 1956 was enacted by Parliament in exercise of power under Article 262 of the Constitution. Section 11 of the said Act excludes the jurisdiction of Supreme Court in respect of a water dispute referred to the Tribunal. Section 2(c) of this Act defines 'water dispute'. It, inter alia, means a dispute as to the use, distribution or control of the waters of, or as to the interpretation or implementation of agreement of such waters.

22. In the present case, however, the dispute is not the one contemplated by Section 2(c) of the Act. Dispute between Tamil Nadu and Kerala is not a 'water dispute'. The right of Tamil Nadu to divert water from Peryar reservoir to Tamil Nadu for integrated purpose of irrigation or to use the water to generate power or for other uses is not in dispute. The dispute is also not about the lease granted to Tamil Nadu in the year 1886 or about supplementary agreements of 1970. It is also not in dispute that the dam always had and still stands at the height of 155 ft. and its design of full water level is 152 ft. There was also no dispute as to the water level till the year 1979. In 1979, the water level was brought down to 136 ft. to facilitate State of Tamil Nadu to carryout certain strengthening measures suggested by Central Water Commission (CWC). The main issue now is about the safety of the dam on increase of the water level to 142 ft. For determining this issue, neither Article 262 of the Constitution of India nor the provisions of the Inter-State Water Dispute Act, 1956 have any applicability. There is no substance in the contention that Article 262 read with Section 11 of the Inter-State Water Disputes Act bars the jurisdiction of the court in regard to nature of disputes between the two States.

3. RE: Whether Article 363 of the Constitution bars the jurisdiction of this Court?

23. The jurisdiction of the courts in respect of dispute arising out of any provision of a treaty, agreement, covenant, engagement, sanad or other similar instrument entered into or executed before the commencement of the Constitution is barred in respect of matters and in the manner provided in Article 363 of the Constitution of India. The main reason for ouster of jurisdiction of courts as provided in Article 363 was to make certain class of agreements non-justiciable and to prevent the Indian Rulers from resiling from such agreements because that would have affected the integrity of India. The agreement of the present nature would not come within the purview of Article 363. This Article has no applicability to ordinary agreements such as lease agreements, agreements for use of land and water, construction works. These are wholly non-political in nature. The present dispute is not in respect of a right accruing or a liability or obligation arising under any provision of the Constitution {see Madhav Rao Scindia v. Union of India MANU/SC/0050/1970}

24. The contention also runs counter to Section 108 of the States Reorganisation Act, which expressly continues the agreement. There is, thus, no merit in this objection as well.

4. RE: Whether disputes are liable to be referred to Arbitration?

25. It is contended that the lease deed dated 29th October, 1886 provides that whenever any dispute or question arises between the Lessor and the Lessee touching upon the rights, duties or liabilities of either party, it shall be referred to two arbitrators and then to an umpire if they differ. This clause was amended in supplementary agreement dated 29th May, 1970. Relying on the arbitration agreement, the contention urged on behalf of State of Kerala is that the parties should be directed to resort to alternate remedy of arbitration and discretionary relief in these petitions may not be granted to State of Tamil Nadu. There is no substance in this contention as well. The present dispute is not about the rights, duties and obligations or interpretation of any part of the agreement. As already noted, the controversy herein is whether the water level in the reservoir can presently be increased to 142 ft. having regard to the safety of the dam. The full water level was 152 ft. It was reduced to 136 ft. in 1979. The aspect of increase of water level is dependant upon the safety of the dam after strengthening steps have been taken. This aspect has been examined by experts.

5. Re: Whether the raising of water level of the reservoir from 136 ft. to 142 ft. would result in jeopardising the safety of the people and also degradation of environment?

26. Opposing the increase of water level, the contention urged is that it would result in a larger area coming in submergence which is not permissible without complying with the mandatory provisions of the Forest (Conservation) Act, 1980 and the Wild Life (Protection) Act, 1972.

27. Reliance has been placed on Section 26A of the Wild Life (Protection) Act which stipulates that the boundaries of a sanctuary shall not be altered except on a recommendation of the National Board constituted under Section 5-A of the Act. The total area of the sanctuary is about 777 square kilometers. The leased area of about 8,000 acres is a part of the total area. By raising the water level, the boundaries of the sanctuary do not get altered. The total area of the sanctuary remains 777 square kilometers. Further, Section 2(17) of the Act, which defines land includes canals, creeks and other water channels, reservoirs, rivers, streams and lakes, whether artificial or natural, marshes and wetlands and also includes boulders and rocks. It cannot be said that forest or wildlife would be affected by carrying out strengthening works and increase of the water level. On the facts and circumstances of the case, the strengthening work of existing dam in the forest cannot be described as a non-forestry activity so as to attract Section 2 of the Forest (Conservation) Act, 1980, requiring prior approval of Union of India.

28. As already noticed, it was only in 1979 that the water level was brought down to 136 ft from 152 ft. The increase of water level will not affect the flora and fauna. In fact, the reports placed on record show that there will be improvement in the environment. It is on record that the fauna, particularly, elephant herds and the tigers will be happier when the water level slowly rises to touch the forest line. In nature, all birds and animals love water spread and exhibit their exuberant pleasure with heavy rains filling the reservoir resulting in lot of greenery and ecological environment around. The Expert Committee has reported that it will be beneficial for the Wildlife in the surrounding area as it will increase the carrying capacity for wildlife like elephants, ungulates and in turn tigers. The apprehension regarding adverse impact on environment and ecology have been found by the experts to be unfounded. We are also unable to accept the contention that the impact on environments has not been examined. Report dated 28th January, 2003 states that there is no adverse impact on the environment. Similarly, the report dated 21st April, 2003 is also to the similar effect. It, inter alia, states that:

The most productive habitats in terms of forage availability to ungulates and elephants are these vayals. This habitat is of even greater significance to wildlife since the green flush of protein rich grasses appears at a time when nutritive quality of forest forage is lowest. This is so since water is likely to be released from the Dam during the dry months for irrigation. Thus, this nutrient rich biomass is critical for maintaining condition of herbivores and their populations during the pinch period.

If the lowest water level even after increasing the water capacity of the dam is maintained at the current level, then the increased high water table will make more area available as Vayals, effectively adding some more area to the existing Vayals, thereby increasing the carrying capacity of the reserve for ungulates, elephants and in turn of tigers.

In this view, we find no substance in the contention that there will be adverse effect on environment.

29. Regarding the issue as to the safety of the dam on water level being raised to 142 ft. from the present level of 136 ft, the various reports have examined the safety angle in depth including the viewpoint of earthquake resistance. The apprehensions have been found to be baseless. In fact, the reports suggest an obstructionist attitude on the part of State of Kerala. The Expert Committee was comprised of independent officers. Seismic forces as per the provisions were taken into account and structural designs made accordingly while carrying out strengthening measures. The final report of the Committee, set up by Ministry of Water Resources, Government of India to study the water safety aspect of the dam and raising the water level has examined the matter in detail. The Chairman of the Committee was a Member (D&R) of Central Water Commission, two Chief Engineers of Central Water Commission, Director, dam safety, Government of Madhya Pradesh and retired Engineer-in-Chief, UP besides two representatives of Governments of Tamil Nadu and Kerala, were members of the Committee. All appended their signatures except the representative of the Kerala Government. The summary of results of stability analysis of Mullaperiyar Baby Dam contains note which shows that the permissible tensile strength was masonry as per the specifications mentioned therein based on test conducted by CSMRS, Delhi on the time and agreed by all Committee members including the Kerala representative in the meeting of the Committee held on 9-10th February, 2001. It also shows the various strengthening measures suggested by CWC having been completed by Tamil Nadu PWD on the dam including providing of RCC backing to the dam. The report also suggests that the parapet wall of the baby dam and main dam have been raised to 160 ft. (48.77 mt.) except for a 20 mt. stretch on the main dam due to denial of permission by the Government of Kerala. Some other works as stated therein were not allowed to be carried on by the State of Kerala. The report of CWC after inspection of main dam, the galleries, baby dam, earthen bund and spillway, concludes that the dam is safe and no excessive seepage is seen and that Mullaperiyar dam has been recently strengthened. There are no visible cracks that have occurred in the body of the dam and seepage measurements indicate no cracks in the upstream side of the dam. Our attention has also been drawn to various documents and drawings including cross-sections of the Periyar dam to demonstrate the strengthening measures. Further, it is pertinent to note that the dam immediately in line after Mullaperiyar dam is Idukki dam. It is the case of State of Kerala that despite the 'copious rain', the Idukki reservoir is not filled to its capacity, while the capacity of reservoir is 70.500 TMC, it was filled only to the extent of 57.365 TMC. This also shows that assuming the worst happens, more than 11 TMC water would be taken by Idukki dam. The Deputy Director, Dam Safety, Monitoring Directorate, Central Water Commission, Ministry of Water Resources in affidavit of April 2004 has, inter alia, sated that during the recent earthquake mentioned by Kerala Government in its affidavit, no damage to the dam was reported by CWC officers who inspected the dam. The experts having reported about the safety of the dam and the Kerala Government having adopted an obstructionist approach, cannot now be permitted to take shelter under the plea that these are disputed questions of fact. There is no report to suggest that the safety of the dam would be jeopardized if the water level is raised for the present to 142 ft. The report is to the contrary.

30. Regarding raising the water level to 152 ft., the stage has still not reached. At present, that is not the prayer of the State of Tamil Nadu. In this regard, at this stage, the only prayer of the State of Tamil Nadu is that State of Kerala be directed not to obstruct it in carrying out strengthening measures, as suggested by CWC. We see no reason for the State of Kerala to cause any obstruction.

31. Under the aforesaid circumstances, we permit State of Tamil Nadu to carry out further strengthening measures as suggested by CWC and hope that State of Kerala would cooperate in the matter. The State of Kerala and its officers are restrained from causing any obstruction. After the strengthening work is complete to the satisfaction of the CWC, independent experts would examine the safety angle before the water level is permitted to be raised to 152 ft.

32. The writ petition and the connected matters are disposed of by permitting the water level of the Mullaperiyar dam being raised to 142 ft. and by permitting the further strengthening of the dam as aforesaid.