തല ‘മുണ്ഡനം’ ചെയ്യപ്പെട്ടവർ

 

കേരളത്തിലിപ്പോൾ തിരഞ്ഞെടുപ്പ്​ മഹോൽസവമാണ്​.അഞ്ച്​ വർഷത്തിലൊരിക്കൽ നിയമസഭയിലേക്കും ലോകസഭയിലേക്കും പിന്നെ പ്രാദേശിക സർക്കാരുകളിലേക്കും തിരഞ്ഞെടുപ്പ്​ മഹോൽസവം നടക്കും. ജനങ്ങളെ സേവിക്കാനായി വല്ലാതെ വീർപ്പ്​ മുട്ടുന്നവർ പതിനെട്ട്​ അടവും പുറത്തെടുത്ത്​ എങ്ങനെയും സീറ്റ്​ തരപ്പെടുത്തും. പെട്ടി,ജാതി,മതം അങ്ങനെ പല ചേരുവകളും സീറ്റ്​ ലഭിക്കാനായി പ്രയോഗിക്കണം​. അടുത്ത കാലത്തായി ഗ്രുപ്പ്​ എന്നൊരു പുതിയൊരു ചേരുവയും മേ​െമ്പാടിയായി ചേർക്കണം. ഒരു പാർട്ടിയിൽ മാത്രമല്ല, എല്ലാ പാർട്ടിയിലുമുണ്ട്​ ഇങ്ങനെ ചില ചേരുവകൾ.അതിനിടെ സീറ്റ്​ ലഭിക്കാത്തവരുടെ പൊട്ടി കരച്ചിൽ, തല മുണ്ഡനം ചെയ്യൽ, പിന്തുണക്കുന്നവരുടെ സമ്മേളനം, ഭീഷണി, വില പേശൽ അങ്ങനെ എന്തൊക്കെ….

ഭരണംകിട്ടിയാൽ കോർപ്പറേഷൻ,ബോർഡ്​ പദവികൾ ഉറപ്പിക്കുക,പാർട്ടിയിൽ ഉയർന്ന സ്​ഥാനം ഉറപ്പാക്കുക അങ്ങനെ പലതും ഇൗ പ്രതിഷേധങ്ങൾക്ക്​ പിന്നിലുണ്ട്​. സ്​ഥാനങ്ങൾ ഇല്ലെങ്കിൽ എങ്ങനെയാ ജനങ്ങൾക്ക്​ വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുക. മഹാത്​മ ഗാന്ധി സ്​ഥാനങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കാതെ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന കാലമൊക്കെ പോയി. ഇപ്പോൾ ഷർട്ടും മുണ്ടും അലക്കി തേച്ച്​ ധരിക്കാൻ തന്നെ എന്താ ചിലവ്​, പിന്നെ വില കൂടിയ മൊബൈൽ, കാർ ഇതിനൊക്കെ പണം വേണ്ടേ? വിദ്യാർഥി നേതാക്കൾ വരെ വില കൂടിയ കാറിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്ന കാലമല്ലേ? മഹാത്​മ ഗാന്ധി മുന്നാം ക്ലാസ്​ തീവണ്ടിയിലാണ്​ യാത്ര ചെയ്​തിരുന്നത്​ എന്നതൊക്കെ ശരി തന്നെ. പക്ഷെ, ഇന്നത്തെ ചൂടിൽ എസി ഇല്ലാതെ ഏങ്ങനാ? കാലാവസ്​ഥ വ്യതിയാനം വരുത്തിയ മാറ്റമെന്ന്​ വേണമെങ്കിൽ പറയാം.

പറഞ്ഞ്​ വന്നത്​ അതല്ല, പഞ്ചായത്ത്​ അംഗമായി മൽസരിക്കാൻ പോലും സീറ്റ്​ കിട്ടാതെ 24 മണിക്കൂറും പാർട്ടിക്ക്​ വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ആയിരങ്ങൾ കേരളത്തിലുണ്ട്​.ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പാർട്ടിക്ക്​ വേണ്ടി പ്രവർത്തിച്ചവർ. അവരെ മാധ്യമങ്ങൾ പോലും തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.അഥവാ അവർ അത്തരം പബ്ലിസിറ്റി ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.. യഥാർഥ ആദർശം തലക്ക്​ പിടിച്ചവരാണ്​ അത്തരക്കാർ. മൊബൈൽ ഫോൺ ഉപയോഗിച്ച്​ ആം ചെയർ രാഷ്​ട്രിയ പ്രവർത്തനം നടത്താത്തവരാണ്​ അവർ. പാർട്ടി ഭരണത്തിൽ വന്നാലും അത്തരക്കാർ സർക്കാർ കമ്മിറ്റികളിലും ഉണ്ടാകില്ല. കാരണം, അവർ മത മേലധ്യക്ഷന്മാരു​ടെയോ ഗ്രുപ്പ്​ മാനേജർമാരുടെയോ പട്ടികയിൽ ഉണ്ടായിരിക്കില്ല.അതു കൊണ്ട്​ ഇത്തരക്കാരെയും കാണാതെ പോകരുത്​ എന്ന്​ മാത്രമാണ്​ പറയാനുള്ളത്​. ഒപ്പം രണ്ടാം സ്വതന്ത്ര്യ സമരം വേണ്ടത്​ ഇന്നത്തെ രാഷ്​ട്രിയ ശൈലിയിൽ നിന്നാണെന്ന്​ കൂടി പറയാതെ വയ്യ.